این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «شهید احمد حاجی زاده»
Sab00riyan (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'کتاب[[شاهدان' به '[[کتاب شاهدان') برچسب: واگردانی دستی |
جز |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|تاریخ درگذشت=۱۳۶۳/۱۲/۲۲|مکان درگذشت= عمليات بدر |پدر=ابوالقاسم|تاریخ تولد=۱۳۴۶|مکان تولد=نطنز|از دانشگاه=حوزه علميه نطنز|مدفن=گلزار شهداى طلامه نطنز|تصویر=احمد حاجی زاده.png|عرض_تصویر=170}} | {{جعبه زندگینامه|تاریخ درگذشت=۱۳۶۳/۱۲/۲۲|مکان درگذشت= عمليات بدر |پدر=ابوالقاسم|تاریخ تولد=۱۳۴۶|مکان تولد=نطنز|از دانشگاه=[[حوزه علميه نطنز]]|مدفن=گلزار شهداى طلامه نطنز|تصویر=احمد حاجی زاده.png|عرض_تصویر=170}} | ||
{{قلم رنگ۱|قرمز| |شهید}} ''' احمد حاجی زاده''' سوم اردیبهشت ۱۳۴۶، در روستای طامه از توابع شهرستان نطنز چشم به جهان گشود. پدرش ابوالقاسم و مادرش بتول نام داشت. تا دوم متوسطه در رشته تجربی درس خواند سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا سطح (مقدمات) پرداخت. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. بیست و دوم اسفند ۱۳۶۳، در شرق رود دجله عراق به شهادت رسید. اثری از پیکرش به دست نیامد.<ref>[[کتاب فرهنگ اعلام شهدای روحانی]]،ص۲۴۸</ref> | {{قلم رنگ۱|قرمز| |شهید}} ''' احمد حاجی زاده''' سوم اردیبهشت ۱۳۴۶، در روستای طامه از توابع شهرستان نطنز چشم به جهان گشود. پدرش ابوالقاسم و مادرش بتول نام داشت. تا دوم متوسطه در رشته تجربی درس خواند سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا سطح ([[سطح مقدمات|مقدمات]]) پرداخت. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. بیست و دوم اسفند ۱۳۶۳، در شرق رود دجله عراق به شهادت رسید. اثری از پیکرش به دست نیامد.<ref>[[کتاب فرهنگ اعلام شهدای روحانی]]،ص۲۴۸</ref> | ||
==زندگی نامه== | ==زندگی نامه== | ||
عشق به مكتب امامت و آموزه هاى اهل بيت عصمت و طهارت(ع)، احمد را رهسپار حوزه علميه نطنز نمود تا از خوان كريمانه معارف الهى بهره مند شود. ايمانش زبانزد خاص و عام بود. به حلال وحرام اهميت مى داد. نماز شب مى خواند و سعى مى كرد نماز اول وقت را از دست ندهد. | عشق به مكتب امامت و آموزه هاى اهل بيت عصمت و طهارت(ع)، احمد را رهسپار [[حوزه علميه نطنز]] نمود تا از خوان كريمانه معارف الهى بهره مند شود. ايمانش زبانزد خاص و عام بود. به حلال وحرام اهميت مى داد. نماز شب مى خواند و سعى مى كرد نماز اول وقت را از دست ندهد. | ||
كارهاى شخصی اش را خود انجام مى داد و شخصيت ساكت و آرامى داشت و اين همه او را به همجوارى پروردگارش نزديك نموده و در جوار قرب او جاى داد. او در حال خواندن مقدمات دروس حوزه بودكه هر لحظه صداى شيپور جنگ بيشتر شنيده مى شد و جلوه هاى ايثار و شهادت توسط رزمندگان اسلام بيش از پيش نمود مى يافت. | كارهاى شخصی اش را خود انجام مى داد و شخصيت ساكت و آرامى داشت و اين همه او را به همجوارى پروردگارش نزديك نموده و در جوار قرب او جاى داد. او در حال خواندن مقدمات دروس حوزه بودكه هر لحظه صداى شيپور جنگ بيشتر شنيده مى شد و جلوه هاى ايثار و شهادت توسط رزمندگان اسلام بيش از پيش نمود مى يافت. | ||
| سطر ۱۱: | سطر ۱۱: | ||
== منبع == | ==منبع== | ||
<references /> | <references /> | ||
[[رده:شهدای حوزه علمیه اصفهان]] | [[رده:شهدای حوزه علمیه اصفهان]] | ||
[[رده:شهدای طلبه و روحانی (شهرستان نطنز)]] | [[رده:شهدای طلبه و روحانی (شهرستان نطنز)]] | ||
[[رده:شهدای حوزه علمیه نطنز]] | |||
نسخهٔ ۵ مرداد ۱۴۰۱، ساعت ۱۹:۵۸
| شهید احمد حاجی زاده | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۱۳۴۶ نطنز |
| درگذشت/شهادت | ۱۳۶۳/۱۲/۲۲ عمليات بدر |
| مدفن | گلزار شهداى طلامه نطنز |
| محل تحصیل | حوزه علميه نطنز |
| والدین |
|
شهید احمد حاجی زاده سوم اردیبهشت ۱۳۴۶، در روستای طامه از توابع شهرستان نطنز چشم به جهان گشود. پدرش ابوالقاسم و مادرش بتول نام داشت. تا دوم متوسطه در رشته تجربی درس خواند سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا سطح (مقدمات) پرداخت. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. بیست و دوم اسفند ۱۳۶۳، در شرق رود دجله عراق به شهادت رسید. اثری از پیکرش به دست نیامد.[۱]
زندگی نامه
عشق به مكتب امامت و آموزه هاى اهل بيت عصمت و طهارت(ع)، احمد را رهسپار حوزه علميه نطنز نمود تا از خوان كريمانه معارف الهى بهره مند شود. ايمانش زبانزد خاص و عام بود. به حلال وحرام اهميت مى داد. نماز شب مى خواند و سعى مى كرد نماز اول وقت را از دست ندهد.
كارهاى شخصی اش را خود انجام مى داد و شخصيت ساكت و آرامى داشت و اين همه او را به همجوارى پروردگارش نزديك نموده و در جوار قرب او جاى داد. او در حال خواندن مقدمات دروس حوزه بودكه هر لحظه صداى شيپور جنگ بيشتر شنيده مى شد و جلوه هاى ايثار و شهادت توسط رزمندگان اسلام بيش از پيش نمود مى يافت.
احمد كه احساس مسئوليت دينى و الهى مى كرد، عازم جبهه هاى نور عليه ظلمت شد و دركنار ساير رزمندگان به جهاد عليه صداميان كافر پرداخت و پس از مجاهدت ها و ايثارها در عمليات بدر در جبهه جنوب، سرخ جامه و خونين پيكر، افتخار مدال شهادت يافت و روستاى طامه را به زينت شهادت آراست.[۲]
منبع
- ↑ کتاب فرهنگ اعلام شهدای روحانی،ص۲۴۸
- ↑ کتاب شاهدان روحانی ، ص٦٠٣