این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «مدرسه علمیه اسماعیلیه»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «واقع در کوچه قصر منشی الممالک منشعب از بازارچه حسن آباد و در نزدیکی خیابان نشاط می بادش» ایجاد کرد)
 
 
(یک نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است)
سطر ۱: سطر ۱:
واقع در کوچه قصر منشی الممالک منشعب از بازارچه حسن آباد و در نزدیکی خیابان نشاط می بادش
از مدارس علمیه دوره صفویه است که تاکنون باقی مانده است.
 
مدرسه ای است در کوچۀ قصر منشی الممالک ، منشعب از بازارچۀ حسن آباد و در نزدیکی خیابان نشاط و مساحت آن ۲۵ × ۲۵ متر می باشد ، و به صورت دو طبقه است ، و ساختمان اَوّلیّۀ آن هنوز باقی می باشد .این مدرسه به وسیلۀ شخصیّت بزرگ علمی ، مرحوم میر محمّد اسماعیل خواتون آبادی متوفّای ۱۱۱۶ هجری ، که مجتهدی بزرگ و زاهد و صاحب أثر بوده ، تأسیس گشته است.<ref>وقایع السّنین و الاعوام ، صفحۀ ۵۵۵ - ۵۵۶.</ref>
 
وی تألیفاتی داشته ، که از آن جمله ، تفسیری بزرگ بر قرآن ، در چهارده جلد میباشد ، و صاحب مقامات معنوی و کرامات بوده است.<ref>رجال اصفهان ( تذکره القبور ) ، صفحه ۱۰۰.</ref>
 
مدرسۀ اسماعیلیّه ، همانند بسیاری از مدارس ، سالهای زیادی متروکه گردیده بود، ولی در سالهای أخیر ، معمور و مسکونی گردیده ، و عموم حجرات آن محل سکونت طلاّب حوزۀ علمیّه می باشد .<ref>ریشه ها و جلوه های تشیع و حوزه علمیه اصفهان، ج۲، ص ۱۰۵.</ref>
 
== پانویس ==
<br />

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۱، ساعت ۰۸:۴۳

از مدارس علمیه دوره صفویه است که تاکنون باقی مانده است.

مدرسه ای است در کوچۀ قصر منشی الممالک ، منشعب از بازارچۀ حسن آباد و در نزدیکی خیابان نشاط و مساحت آن ۲۵ × ۲۵ متر می باشد ، و به صورت دو طبقه است ، و ساختمان اَوّلیّۀ آن هنوز باقی می باشد .این مدرسه به وسیلۀ شخصیّت بزرگ علمی ، مرحوم میر محمّد اسماعیل خواتون آبادی متوفّای ۱۱۱۶ هجری ، که مجتهدی بزرگ و زاهد و صاحب أثر بوده ، تأسیس گشته است.[۱]

وی تألیفاتی داشته ، که از آن جمله ، تفسیری بزرگ بر قرآن ، در چهارده جلد میباشد ، و صاحب مقامات معنوی و کرامات بوده است.[۲]

مدرسۀ اسماعیلیّه ، همانند بسیاری از مدارس ، سالهای زیادی متروکه گردیده بود، ولی در سالهای أخیر ، معمور و مسکونی گردیده ، و عموم حجرات آن محل سکونت طلاّب حوزۀ علمیّه می باشد .[۳]

پانویس


  1. وقایع السّنین و الاعوام ، صفحۀ ۵۵۵ - ۵۵۶.
  2. رجال اصفهان ( تذکره القبور ) ، صفحه ۱۰۰.
  3. ریشه ها و جلوه های تشیع و حوزه علمیه اصفهان، ج۲، ص ۱۰۵.