این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «سید فخرالدین بن مهدی بهشتی»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(ایجاد کلی) |
Kh1.shabani (بحث | مشارکتها) (اصلاح الگو) |
||
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
'''سید فخرالدین بهشتی''' (۱۳۰۰ق-۱۳۳۸ق) فرزند سید مهدی بن میر محمد صادق بن عبدالباقی بن محمدرضا بن میر محمدهادی، از ائمه جماعت و مروجان دین، در اصفهان متولد شد.<ref> | {{نیازمند جعبه اطلاعات}}'''سید فخرالدین بهشتی''' (۱۳۰۰ق-۱۳۳۸ق) فرزند سید مهدی بن [[سید محمدصادق بن عبدالباقی حسینی بهشتی|میر محمد صادق]] بن [[سید عبدالباقی بن محمدرضا بهشتی|عبدالباقی]] بن [[سید محمدرضا بن سید هادی حسینی بهشتی|محمدرضا]] بن میر محمدهادی، از ائمه جماعت و مروجان دین، در اصفهان متولد شد.<ref>بهشتی، تحفة الاحباب، ص۵۳.</ref> | ||
==معرفی== | ==معرفی== | ||
پس از سپری شدن ایام کودکی، به منظور تحصیل وارد مدرسه صدر شد و از محضر اساتید این مدرسه بهره های فراوان برد. از جمله بزرگانی که سید فخرالدین بیشترین فیض را از محضرش کسب کرد، عالم فاضل و ادیب گرانمایه، [[محمدباقر واثق همدانی|شیخ محمد باقر واثق همدانی]] بود. | او پس از سپری شدن ایام کودکی، به منظور تحصیل وارد [[حوزه علمیه صدر بازار اصفهان|مدرسه صدر]] شد و از محضر اساتید این مدرسه بهره های فراوان برد. از جمله بزرگانی که سید فخرالدین بیشترین فیض را از محضرش کسب کرد، عالم فاضل و ادیب گرانمایه، [[محمدباقر واثق همدانی|شیخ محمد باقر واثق همدانی]] بود. وی پس از آنکه در تحصیل کمالات علمی و اخلاقی به مراتب عالی رسید، جهت تبلیغ به روستای کلیشاد لنجان عزیمت و در آنجا اقامه جماعت می نمود. این عالم گرانمایه تقوی و زهدی فراوان داشت و دارای قریحه و طبعی لطیف و موزون و صدایی خوش بود و در شکسته نویسی نیز تبحر داشت. | ||
==وفات== | |||
وی در روز چهارشنبه ۲۲ جمادی الثانی ۱۳۳۸ق در سن ۳۸ سالگی وفات یافت و در [[تکیه مصلی|قبرستان پشت مصلی]] به خاک سپرده شد.<ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج1، ص۳۱۸.</ref> | |||
فرزندش سید رضا، متخلص به «دریا» در رثای پدر چنین سروده است:{{شعر}} | فرزندش سید رضا، متخلص به «دریا» در رثای پدر چنین سروده است:{{شعر}} | ||
| سطر ۲۰: | سطر ۱۹: | ||
{{ب|گشت دُر یتیم او «دریا»|لیک دریای پُر ز دُر و گهر}} | {{ب|گشت دُر یتیم او «دریا»|لیک دریای پُر ز دُر و گهر}} | ||
{{ب|بهر تاریخ فوت او بسرود|تاج اقبالم اوفتاد از سر<ref>بهشتی | {{ب|بهر تاریخ فوت او بسرود|تاج اقبالم اوفتاد از سر<ref>بهشتی نژاد، طوفان دریا، ص۱۹۴.</ref>}}{{پایان شعر}} | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| سطر ۲۹: | سطر ۲۵: | ||
==منبع== | ==منبع== | ||
*مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، [[دانشنامه تخت فولاد اصفهان (کتاب)|دانشنامه تخت فولاد اصفهان]]، ج۱، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، ۱۳۸۹. | *مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، [[دانشنامه تخت فولاد اصفهان (کتاب)|دانشنامه تخت فولاد اصفهان]]، ج۱، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، ۱۳۸۹. | ||
[[رده:مدفونین در تخت فولاد]] | [[رده:مدفونین در تخت فولاد]] | ||
[[رده:علمای قرن 14]] | [[رده:علمای قرن 14]] | ||
[[رده:مبلغین]] | |||
[[رده:ائمه جماعت]] | |||
[[رده:خاندان سادات بهشتی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۱۹:۴۳
این نوشتار نیازمند جعبهٔ اطلاعات است. ممکن است بخواهید با افزودن یک جعبهٔ اطلاعات، به استانداردسازی نمایش موضوع کمک کنید. |
سید فخرالدین بهشتی (۱۳۰۰ق-۱۳۳۸ق) فرزند سید مهدی بن میر محمد صادق بن عبدالباقی بن محمدرضا بن میر محمدهادی، از ائمه جماعت و مروجان دین، در اصفهان متولد شد.[۱]
معرفی
او پس از سپری شدن ایام کودکی، به منظور تحصیل وارد مدرسه صدر شد و از محضر اساتید این مدرسه بهره های فراوان برد. از جمله بزرگانی که سید فخرالدین بیشترین فیض را از محضرش کسب کرد، عالم فاضل و ادیب گرانمایه، شیخ محمد باقر واثق همدانی بود. وی پس از آنکه در تحصیل کمالات علمی و اخلاقی به مراتب عالی رسید، جهت تبلیغ به روستای کلیشاد لنجان عزیمت و در آنجا اقامه جماعت می نمود. این عالم گرانمایه تقوی و زهدی فراوان داشت و دارای قریحه و طبعی لطیف و موزون و صدایی خوش بود و در شکسته نویسی نیز تبحر داشت.
وفات
وی در روز چهارشنبه ۲۲ جمادی الثانی ۱۳۳۸ق در سن ۳۸ سالگی وفات یافت و در قبرستان پشت مصلی به خاک سپرده شد.[۲]
فرزندش سید رضا، متخلص به «دریا» در رثای پدر چنین سروده است:
| تاج اقبالم اوفتاد از سر | از سرم سایه برگرفت پدر | |
| پدری داشتم که مادر دهر | بهتر از او نزاده بود پسر | |
| نام او حاج سید فخرالدّین | فخر ارباب علم و فضل و هنر | |
| در سی و هشت سالگی بگذاشت | طفل خود را گذاشت بی یاور | |
| گشت دُر یتیم او «دریا» | لیک دریای پُر ز دُر و گهر | |
| بهر تاریخ فوت او بسرود | تاج اقبالم اوفتاد از سر[۳] |
پانویس
منبع
- مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج۱، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، ۱۳۸۹.