این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «سید شهاب‌الدین بن صدرالدین بهشتی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ایجاد کلی)
 
(اصلاح الگو)
 
(۴ نسخه‌ٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۱ کاربر دیگر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
'''سید شهاب‌الدین''' (۱۳۱۴ق-۱۳۵۱ش) عالم فاضل، فرزند آقا [[سید صدرالدین بن سید مهدی بهشتی|سید صدر الدین]] فرزند آقا [[سید مهدی بن محمدصادق بهشتی|سید مهدی]] فرزند میر محمد صادق، در اصفهان متولد شد.
{{نیازمند جعبه اطلاعات}}'''سید شهاب‌الدین بهشتی''' (۱۳۱۴ق-۱۳۵۱ش) از علمای فاضل اصفهان در قرن چهاردهم هجری در اصفهان بود.  


==معرفی==
==زندگی‌نامه==
پس از  فراگیری مقدمات علوم، با بهره گیری از محضر بزرگانی، همچون آيت الله شیخ محمد تقی نجفی و حاج آخوند زفره ای به مقامات بالای علمی دست يافت.<ref>بهشتی،تحفه الحباب،ص۴۲.</ref>


از خصوصیات اخلاقی وی حاضرجوابی، شوخ طبعی و در عین حال زیرکی بود و در برخورد با دیگران اخلاقی نیکو داشت. سید شهاب الدین زهد و تقوای بسیار داشت و شخصیتی ممتاز و بی نظیر بود. وي مدتی را برای تبلیغ و اقامه جماعت به قهدریجان می رفت. و در [[مسجد لنبان]] هم اقامه جماعت می نمود.<ref>بهشتی،خاندان بهشتی،مخطوط.</ref>
===ولادت===
وی در سال 1314 ق در اصفهان تولد يافت.
 
===خاندان===
سید شهاب‌الدین فرزند آقا [[سید صدرالدین بن سید مهدی بهشتی|سید صدر الدین]] فرزند آقا سید مهدی فرزند [[سید محمدصادق بن عبدالباقی حسینی بهشتی|میر محمد صادق]] از علما و روحانیون بود. پدرش، سید صدر‌الدین  از علمای اواخر دوره قاجاریه بوده است.
 
===اساتید===
او پس از  فراگیری مقدمات علوم، با بهره گیری از محضر بزرگانی همچون [[محمدتقی نجفی مسجدشاهی اصفهانی|آيت الله شیخ محمد تقی نجفی]] و [[ابوالقاسم زفره ای|حاج آخوند زفره ای]] به مقامات بالای علمی دست يافت.<ref>بهشتی، تحفة الاحباب، ص۴۲.</ref>
 
==سیره اخلاقی==
از خصوصیات اخلاقی وی حاضرجوابی، شوخ طبعی و در عین حال زیرکی بود و در برخورد با دیگران اخلاقی نیکو داشت. سید شهاب الدین زهد و تقوای بسیار داشت و شخصیتی ممتاز و بی نظیر بود. وی مدتی را برای تبلیغ و اقامه جماعت به قهدریجان می رفت و در مسجد لنبان هم اقامه جماعت می نمود.<ref>بهشتی، خاندان بهشتی، مخطوط.</ref>


==وفات==
==وفات==
وی دراول آذر ۱۳۵۱ش در اصفهان وفات یافت و در [[تکیه مصلی|قبرستان پشت مصلی]] به خاک سپرده شد.<ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج1، صص۳۱۵-۳۱۶.</ref>
وی در اول آذر ۱۳۵۱ش در اصفهان وفات یافت و در [[تکیه مصلی|قبرستان پشت مصلی]] به خاک سپرده شد.<ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج1، صص۳۱۵-۳۱۶.</ref>


==پانویس==
==پانویس==
سطر ۱۳: سطر ۲۲:


==منبع==
==منبع==
*مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، [[دانشنامه تخت فولاد اصفهان (کتاب)|دانشنامه تخت فولاد اصفهان]]، ج۱، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، ۱۳۸۹.
*مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، [[دانشنامه تخت فولاد اصفهان (کتاب)|دانشنامه تخت فولاد اصفهان]]، ج۱، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، ۱۳۸۹.
[[رده:مدفونین در تخت فولاد]]
[[رده:مدفونین در تخت فولاد]]
[[رده:علمای قرن 14]]
[[رده:علمای قرن 14]]
[[رده:ائمه جماعت]]
[[رده:مبلغین]]
[[رده:خاندان سادات بهشتی]]
[[رده:شاگردان محمدتقی آقانجفی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۲۲:۲۹

سید شهاب‌الدین بهشتی (۱۳۱۴ق-۱۳۵۱ش) از علمای فاضل اصفهان در قرن چهاردهم هجری در اصفهان بود.

زندگی‌نامه

ولادت

وی در سال 1314 ق در اصفهان تولد يافت.

خاندان

سید شهاب‌الدین فرزند آقا سید صدر الدین فرزند آقا سید مهدی فرزند میر محمد صادق از علما و روحانیون بود. پدرش، سید صدر‌الدین از علمای اواخر دوره قاجاریه بوده است.

اساتید

او پس از فراگیری مقدمات علوم، با بهره گیری از محضر بزرگانی همچون آيت الله شیخ محمد تقی نجفی و حاج آخوند زفره ای به مقامات بالای علمی دست يافت.[۱]

سیره اخلاقی

از خصوصیات اخلاقی وی حاضرجوابی، شوخ طبعی و در عین حال زیرکی بود و در برخورد با دیگران اخلاقی نیکو داشت. سید شهاب الدین زهد و تقوای بسیار داشت و شخصیتی ممتاز و بی نظیر بود. وی مدتی را برای تبلیغ و اقامه جماعت به قهدریجان می رفت و در مسجد لنبان هم اقامه جماعت می نمود.[۲]

وفات

وی در اول آذر ۱۳۵۱ش در اصفهان وفات یافت و در قبرستان پشت مصلی به خاک سپرده شد.[۳]

پانویس

  1. بهشتی، تحفة الاحباب، ص۴۲.
  2. بهشتی، خاندان بهشتی، مخطوط.
  3. مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج1، صص۳۱۵-۳۱۶.

منبع

  • مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج۱، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، ۱۳۸۹.