این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «تقی الدين محمد حسینی کاشانی»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Kh1.farokhi (بحث | مشارکتها) (ایجاد صفحه) |
Kh1.mirzaei (بحث | مشارکتها) (ویرایش منبع و پانویس) |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۱ کاربر دیگر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
'''میرتقی الدين محمد حسینی کاشانی''' فرزند شرف الدين على، شاعر و متخلص به '''ذکری''' است. | '''میرتقی الدين محمد حسینی کاشانی''' فرزند شرف الدين على، شاعر و متخلص به '''ذکری''' است. <ref>بهشتی نژاد، شعرای حوزه علمیه اصفهان، ص229.</ref> | ||
==معرفی== | |||
وی صاحب کتاب تذکره [[کتاب خلاصه الاشعار و زبده الافکار|خلاصه الاشعار]] است و به همین مناسبت اورا میر تذکره هم می گفتند.به نوشته [[آقا بزرگ تهرانی|حاج آقا بزرگ]] در [[کتاب طبقات اعلام الشيعه|طبقات اعلام الشيعه]] در جلد چهارم ص ۳۴، از علماء شاعر بوده است. | |||
از اشعار اوست: | ابیات زیر از اشعار اوست: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب| کدام ماه به طلعت چو ماه من باشد| که حسن شاهد من شمع انجمن باشد}} | {{ب| کدام ماه به طلعت چو ماه من باشد| که حسن شاهد من شمع انجمن باشد}} | ||
{{ب| شهید عشق تو را نیست بیمی از محشر| خوشا تنی که به زخم تو در کفن باشد}} | {{ب| شهید عشق تو را نیست بیمی از محشر| خوشا تنی که به زخم تو در کفن باشد}} | ||
{{ب| خوش است جان که نثار قدوم دوست شود| کسی کجا برد آن جان که در بدن باشد<ref> | {{ب| خوش است جان که نثار قدوم دوست شود| کسی کجا برد آن جان که در بدن باشد<ref>عاطفی، بزرگان کاشان، ج ۲، ص ۵۹.</ref>}} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
==وفات== | |||
او در حدود سال۱۰۲۲قمری وفات یافت. | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
==منبع== | ==منبع== | ||
*بهشتی نژاد، محمد علی، شعرای حوزه علمیه اصفهان (از صدر اسلام تا کنون)، اصفهان: پویان مهر، ۱۳۹۱ش. | |||
[[رده: کتاب شعرای حوزه علمیه اصفهان]] | [[رده: کتاب شعرای حوزه علمیه اصفهان]] | ||
[[رده: شعرای روحانی حوزه علمیه اصفهان]] | [[رده: شعرای روحانی حوزه علمیه اصفهان]] | ||
[[رده:علمای قرن 10]] | |||
[[رده:علمای قرن 11]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ بهمن ۱۴۰۱، ساعت ۱۶:۴۲
میرتقی الدين محمد حسینی کاشانی فرزند شرف الدين على، شاعر و متخلص به ذکری است. [۱]
معرفی
وی صاحب کتاب تذکره خلاصه الاشعار است و به همین مناسبت اورا میر تذکره هم می گفتند.به نوشته حاج آقا بزرگ در طبقات اعلام الشيعه در جلد چهارم ص ۳۴، از علماء شاعر بوده است.
ابیات زیر از اشعار اوست:
| کدام ماه به طلعت چو ماه من باشد | که حسن شاهد من شمع انجمن باشد | |
| شهید عشق تو را نیست بیمی از محشر | خوشا تنی که به زخم تو در کفن باشد | |
| خوش است جان که نثار قدوم دوست شود | کسی کجا برد آن جان که در بدن باشد[۲] |
وفات
او در حدود سال۱۰۲۲قمری وفات یافت.
پانویس
منبع
- بهشتی نژاد، محمد علی، شعرای حوزه علمیه اصفهان (از صدر اسلام تا کنون)، اصفهان: پویان مهر، ۱۳۹۱ش.