این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «کمال الدین چلبی بیگ تبریزی»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''کمال الدین چَلَبی بیگ تبریزی''' فرزند میرزا علی بیگ، متوفی 1024ق، در لاهور هند، از علما اصفهان و از شاگردان فضل الدین ترکه بود در انواع علوم خاصه در حکمت و شطرنج آگاهی داشت. شاعر در اوایل متخلص به '''شیدا''' بوده و در اواخر به '''فارغ تبریزی''' متخلص...» ایجاد کرد) |
جز (اصلاح منبع) |
||
| (۱ نسخهٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۱ کاربر دیگر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
'''کمال الدین چَلَبی بیگ تبریزی''' فرزند میرزا علی بیگ، متوفی 1024ق، در لاهور هند، از علما اصفهان و از شاگردان فضل الدین ترکه بود در انواع علوم خاصه در حکمت و شطرنج آگاهی داشت. | '''کمال الدین چَلَبی بیگ تبریزی''' فرزند میرزا علی بیگ، متوفی 1024ق، در لاهور هند، از علما اصفهان و از شاگردان فضل الدین ترکه بود در انواع علوم خاصه در حکمت و شطرنج آگاهی داشت. | ||
{{شعر | == معرفی == | ||
{{ب|عقل کا ان یکاد خوان من است| حرز جانش دعای جان من است }} | شاعر در اوایل متخلص به '''شیدا''' بوده و در اواخر به '''فارغ تبریزی''' متخلص شد. در هند و قزوین مدتی به سر برد ولی به خاطر زیاده گویی مطلوب واقع نشد و عاقبت هم به یاوه گویی افتاد. از اشعار اوست: | ||
{{ب|تیغ زهر آب داده تقدیر | نیم انگاره زبان من است <ref>بهشتی نژاد، شعرای حوزه علمیه اصفهان، ص213 ؛عرفات العاشقین، ص1007</ref>}} | |||
{{پایان شعر}} | {{شعر}}{{ب|عقل کا ان یکاد خوان من است| حرز جانش دعای جان من است }} | ||
{{ب|تیغ زهر آب داده تقدیر | نیم انگاره زبان من است <ref>بهشتی نژاد، شعرای حوزه علمیه اصفهان، ص213 ؛عرفات العاشقین، ص1007</ref>}}{{پایان شعر}} | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references /> | <references /> | ||
==منبع== | ==منبع== | ||
* شعرای حوزه علمیه اصفهان (از صدر اسلام تا کنون)، محمد علی بهشتی نژاد، اصفهان، پویان مهر، 1391. | |||
[[رده:کتاب شعرای حوزه علمیه اصفهان]] | [[رده:کتاب شعرای حوزه علمیه اصفهان]] | ||
[[رده:شعرای روحانی حوزه علمیه اصفهان]] | [[رده:شعرای روحانی حوزه علمیه اصفهان]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۰۷:۵۹
کمال الدین چَلَبی بیگ تبریزی فرزند میرزا علی بیگ، متوفی 1024ق، در لاهور هند، از علما اصفهان و از شاگردان فضل الدین ترکه بود در انواع علوم خاصه در حکمت و شطرنج آگاهی داشت.
معرفی
شاعر در اوایل متخلص به شیدا بوده و در اواخر به فارغ تبریزی متخلص شد. در هند و قزوین مدتی به سر برد ولی به خاطر زیاده گویی مطلوب واقع نشد و عاقبت هم به یاوه گویی افتاد. از اشعار اوست:
| عقل کا ان یکاد خوان من است | حرز جانش دعای جان من است | |
| تیغ زهر آب داده تقدیر | نیم انگاره زبان من است [۱] |
پانویس
- ↑ بهشتی نژاد، شعرای حوزه علمیه اصفهان، ص213 ؛عرفات العاشقین، ص1007
منبع
- شعرای حوزه علمیه اصفهان (از صدر اسلام تا کنون)، محمد علی بهشتی نژاد، اصفهان، پویان مهر، 1391.