این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «عبدالمحمود محزون اصفهانی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ایجاد صفحه)
 
(ویرایش صفحه)
 
(۱۵ نسخه‌ٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۸ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
'''شاعر حاج عبدالمحمود''' فرزند حيدرعلى(متوفى پنجم ربيع الثانى 1354ق)، فرزنـد آقـا على محمد<ref>-سنگ مزار پدرش موجود در همان تكيه.</ref>، متخلّص به محزون اصفهانى در 26 ذالحجه سال 1301 قمرى ديـده به جهان گشود.
{{نیازمند تصویر}}
==زندگینامه==
{{بررسی رده}}
در ابتداى جوانى بـه كسـب علـوم و ادب و مباحث دينى پرداخت پس از مدتى به كسـب و كار در بازار اشغال جست و علاقه ى فراوانى بـه شعر داشت. بسيارى از عمر خود را به مطالعه ى كتب شعرا پرداخت و خود نيـز از طبـع شـعرى روان بهره مند بود و از اديبان عصر خود به شمار مى آمد او نيز از شاعران برجسته ى انجمن ادبـى مرحوم شيدا بود. وى تأليفات متعددى دارد كـه از آن جمله است:
'''حاج عبدالمحمودمحزون اصفهانی''' (1301ق -1377ق ) فرزند حيدرعلى(متوفى پنجم ربيع الثانى 1354ق)، فرزنـد آقـا على محمد<ref>سنگ مزار پدرش موجود در همان تكيه.</ref>، شاعر،‌ادیب <ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج4، ص91.</ref>متخلّص به "'''محزون''' '''اصفهانى''' " از شعرا و ادیبان عصر خود بود.
==معرفی==
در ابتداى جوانى بـه كسـب علـوم و ادب و مباحث دينى پرداخت پس از مدتى به كسـب و كار در بازار اشغال جست و علاقه ى فراوانى بـه شعر داشت. بسيارى از عمر خود را به مطالعه ى كتب شعرا پرداخت و خود نيـز از طبـع شـعرى روان بهره مندبود و از اديبان عصر خود به شمار مى آمد او نيز از شاعران برجسته ى انجمن ادبـى مرحوم شيدا بود.


*1 ـ ديوان جنگل
سید علی مبارکه ای می نویسد:<blockquote>«از دوستان باوفا و از وارستگان معاصرین، و به زهد واقعی متصف، در ادبیات کامل و در سخن سرایی ماهر، نظم و نثرش بلیغ و شیرین  و در عنفوان جوانی دل از زخارف دنیوی بریده و به سوی اصحاب حال پیوسته و در سیر سفر نفس برآمده و برای حفظ آبرو و گذرانیدن امور معاش زندگانی چندی به تجارت مشغول شد و در آخر کار  باز از معاشرت مردمان ملالتی حاصل کرد و قوه باصره ی ظاهر  را  نقصانی نیز حاصل شد. از کارها کناره جویی کرده و در صدد ازدیاد و تصفیه نورانیت و بینایی باطن برآمد ».<ref>مبارکه ای، دانشوران اصفهان، ج 2، ص416.</ref></blockquote>از اشعار اوست:<ref>نصراللّهى، غلام رضا، تخت فولاد سرزمين جاويدان.</ref>
*2 ـ [[رساله ى عـروج النبـى]] (پيرامون معراج پيـامبر صـلى اللّـه عليـه و آلـه منظوم)
*3 ـ گنجالعـيش غزليـات
*4 ــ فضـايح الافعال و قبايح الاعمال(در سال 1344 قمرى در 143 صـفحه ى كوچـك بـه طبـع رسید)
*5 ـ نصايح الزّمان، منظوم
*6ـ كنزالمثـال(منثور)
*7ـ بـدايع البيـان در توصـيف اصفهان<ref> -[[مصلح الدین مهدوی |مهدوى]]، تذكره شعراى معاصـر اصـفهان، ص 416 .و همچنـين آقـابزرگ، الذريعـه، 9/975 ،15/253 ،
.248/16</ref>
 
سرانجام در 1377 قمرى ديده از جهان فروبست و در [[تكيه ى خليليان]] معروف به دردشتى مدفون شد.
 
از اشعار اوست:<ref>نصراللّهى، غلام رضا، تخت فولاد سرزمين جاويدان.</ref>
{{شعر|}}
{{شعر|}}
{{ب|اى خــوش خصــال دلبــر انصــاف ده خــدا را |بــا دوســتان يكــدل از حــد مبــر جفــا را}}
{{ب|اى خــوش خصــال دلبــر انصــاف ده خــدا را |بــا دوســتان يكــدل از حــد مبــر جفــا را}}
{{ب|آن دم كــه رخ نمــايى بعــد از غــم جــدايى|بهتــر ز ملــك شــاهى ايــن كمتــرين گــدا را
{{ب|آن دم كــه رخ نمــايى بعــد از غــم جــدايى|بهتــر ز ملــك شــاهى ايــن كمتــرين گــدا را
}}
}}
{{ب|از دل هرآنچـــه شـــايد از او هرآنچـــه آيـــد|از جـــان دريـــغ نايـــد محبـــوب باوفـــا را
{{ب|از دل هرآنچـــه شـــايد از او هرآنچـــه آيـــد|از جـــان دريـــغ نايـــد محبـــوب باوفـــا را
}}
}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
  {{پایان }}
 
==تأليفات==
وى تأليفات متعددى دارد كـه از آن جمله است:  
 
1 ـ ديوان جنگل
 
2 ـ رساله ى عـروج النبـى (پيرامون معراج پيـامبر (صـلى اللّـه عليـه و آلـه )منظوم)
 
3 ـ گنج العـيش غزليـات
 
4 ــ فضـايح الافعال و قبايح الاعمال(در سال 1344 قمرى در 143 صـفحه ى كوچـك بـه طبـع رسید)


== پانویس ==
5 ـ نصايح الزّمان، منظوم
 
6ـ كنزالمثـال(منثور)
 
7ـ بـدايع البيـان در توصـيف اصفهان<ref>مهدوى، تذكره شعراى معاصر اصفهان، ص 416 .و همچنـين آقـابزرگ، الذريعـه، 9/975 ،15/253،.248/16</ref>
 
==وفات==
سرانجام در 1377ق ديده از جهان فروبست و در [[تکیه خلیلیان]] در [[تخت فولاد]]  معروف به دردشتى مدفون شد. <ref>مهدوی، تذکره شعرای معاصر اصفهان، صص 415 و 416؛ علوم و عقاید، صص 45-49؛ تهرانی، الذریعه، ج9، ص975؛ ج15، ص253 و ج16، ص248؛ تخت فولاد یادگار تاریخ: خطی.</ref> <ref>مصلح الدین مهدوی، اعلام اصفهان، ج 4 ، ص 375.</ref> <ref>لطفی، تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان، ص۵۱۰.</ref>
 
==پانویس==
<references />
<references />


== منبع ==
==منابع==
کتاب تذكره شعراي [[تخت فولاد]] اصفهان : معرفي شعراي مدفون در تخت فولاد اصفهان، عليرضا لطفي (حامد اصفهاني)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحي شهرداري اصفهان، 1390. ص510
 
[[رده:تذکرة الشعرای تخت فولاد اصفهان]]
*[[مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)| اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
 
*لطفی، علیرضا (حامد اصفهانی)، تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان: معرفی شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، 1390.
 
*مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، [[دانشنامه تخت فولاد اصفهان (کتاب)|دانشنامه تخت فولاد اصفهان]]، ج4، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1394.
 
[[رده:کتاب تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان]]
[[رده:اعلام اصفهان،ج 4]]
[[رده: شهریور ماه 1401]]
[[رده:مدفونین در تخت فولاد]]
[[رده:شعرا]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲ بهمن ۱۴۰۱، ساعت ۱۴:۱۰

حاج عبدالمحمودمحزون اصفهانی (1301ق -1377ق ) فرزند حيدرعلى(متوفى پنجم ربيع الثانى 1354ق)، فرزنـد آقـا على محمد[۱]، شاعر،‌ادیب [۲]متخلّص به "محزون اصفهانى " از شعرا و ادیبان عصر خود بود.

معرفی

در ابتداى جوانى بـه كسـب علـوم و ادب و مباحث دينى پرداخت پس از مدتى به كسـب و كار در بازار اشغال جست و علاقه ى فراوانى بـه شعر داشت. بسيارى از عمر خود را به مطالعه ى كتب شعرا پرداخت و خود نيـز از طبـع شـعرى روان بهره مندبود و از اديبان عصر خود به شمار مى آمد او نيز از شاعران برجسته ى انجمن ادبـى مرحوم شيدا بود.

سید علی مبارکه ای می نویسد:

«از دوستان باوفا و از وارستگان معاصرین، و به زهد واقعی متصف، در ادبیات کامل و در سخن سرایی ماهر، نظم و نثرش بلیغ و شیرین و در عنفوان جوانی دل از زخارف دنیوی بریده و به سوی اصحاب حال پیوسته و در سیر سفر نفس برآمده و برای حفظ آبرو و گذرانیدن امور معاش زندگانی چندی به تجارت مشغول شد و در آخر کار باز از معاشرت مردمان ملالتی حاصل کرد و قوه باصره ی ظاهر را نقصانی نیز حاصل شد. از کارها کناره جویی کرده و در صدد ازدیاد و تصفیه نورانیت و بینایی باطن برآمد ».[۳]

از اشعار اوست:[۴]

اى خــوش خصــال دلبــر انصــاف ده خــدا را بــا دوســتان يكــدل از حــد مبــر جفــا را
آن دم كــه رخ نمــايى بعــد از غــم جــدايىبهتــر ز ملــك شــاهى ايــن كمتــرين گــدا را
از دل هرآنچـــه شـــايد از او هرآنچـــه آيـــداز جـــان دريـــغ نايـــد محبـــوب باوفـــا را

تأليفات

وى تأليفات متعددى دارد كـه از آن جمله است:

1 ـ ديوان جنگل

2 ـ رساله ى عـروج النبـى (پيرامون معراج پيـامبر (صـلى اللّـه عليـه و آلـه )منظوم)

3 ـ گنج العـيش غزليـات

4 ــ فضـايح الافعال و قبايح الاعمال(در سال 1344 قمرى در 143 صـفحه ى كوچـك بـه طبـع رسید)

5 ـ نصايح الزّمان، منظوم

6ـ كنزالمثـال(منثور)

7ـ بـدايع البيـان در توصـيف اصفهان[۵]

وفات

سرانجام در 1377ق ديده از جهان فروبست و در تکیه خلیلیان در تخت فولاد معروف به دردشتى مدفون شد. [۶] [۷] [۸]

پانویس

  1. سنگ مزار پدرش موجود در همان تكيه.
  2. مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج4، ص91.
  3. مبارکه ای، دانشوران اصفهان، ج 2، ص416.
  4. نصراللّهى، غلام رضا، تخت فولاد سرزمين جاويدان.
  5. مهدوى، تذكره شعراى معاصر اصفهان، ص 416 .و همچنـين آقـابزرگ، الذريعـه، 9/975 ،15/253،.248/16
  6. مهدوی، تذکره شعرای معاصر اصفهان، صص 415 و 416؛ علوم و عقاید، صص 45-49؛ تهرانی، الذریعه، ج9، ص975؛ ج15، ص253 و ج16، ص248؛ تخت فولاد یادگار تاریخ: خطی.
  7. مصلح الدین مهدوی، اعلام اصفهان، ج 4 ، ص 375.
  8. لطفی، تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان، ص۵۱۰.

منابع

  • لطفی، علیرضا (حامد اصفهانی)، تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان: معرفی شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، 1390.
  • مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج4، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1394.