این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «شهید اسماعیل غلامرضایی»
Sab00riyan (بحث | مشارکت‌ها) جز (جایگزینی متن - '</big>' به ''''') |
Sab00riyan (بحث | مشارکت‌ها) جز (جایگزینی متن - 'مدرسه حوزه علمیه' به 'حوزه علمیه') |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|تاریخ درگذشت=۱۳۶۷/۰۱/۲۹|مکان درگذشت=منطقه فاو|پدر=محمد|تاریخ تولد=۱۳۴۹|مکان تولد=نایین|از دانشگاه= | {{جعبه زندگینامه|تاریخ درگذشت=۱۳۶۷/۰۱/۲۹|مکان درگذشت=منطقه فاو|پدر=محمد|تاریخ تولد=۱۳۴۹|مکان تولد=نایین|از دانشگاه=حوزه علمیه نایین {{سخ}} و مدرسه امام صادق(ع) اصفهان |مدفن=گلزار شهدای چاه ملک|تصویر=اسماعیل غلامرضایی.png|عرض_تصویر=170}} | ||
{{قلم رنگ۱|قرمز| |شهید}} ''' اسماعیل غلامرضایی''' بیست و دوم فروردین ۱۳۴۹، در روستای حسین آباد از توابع شهرستان نائین چشم به جهان گشود. پدرش محمد و مادرش کبراخانم نام داشت. تا دوم راهنمایی درس خواند. سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا (سطح۱) پرداخت. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. بیست و نهم فروردین ۱۳۶۷، در فاو عراق به شهادت رسید. پیکر او مدت ها در منطقه بر جا ماند و سال ۱۳۷۵ پس از تفحص، در گلزار شهدای روستای چاه ملک تابعه شهرستان زادگاهش به خاک سپرده شد.<ref>کتاب فرهنگ اعلام شهدای روحانی ، ص ۵۱۲</ref> | {{قلم رنگ۱|قرمز| |شهید}} ''' اسماعیل غلامرضایی''' بیست و دوم فروردین ۱۳۴۹، در روستای حسین آباد از توابع شهرستان نائین چشم به جهان گشود. پدرش محمد و مادرش کبراخانم نام داشت. تا دوم راهنمایی درس خواند. سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا (سطح۱) پرداخت. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. بیست و نهم فروردین ۱۳۶۷، در فاو عراق به شهادت رسید. پیکر او مدت ها در منطقه بر جا ماند و سال ۱۳۷۵ پس از تفحص، در گلزار شهدای روستای چاه ملک تابعه شهرستان زادگاهش به خاک سپرده شد.<ref>کتاب فرهنگ اعلام شهدای روحانی ، ص ۵۱۲</ref> | ||
نسخهٔ ۲۹ تیر ۱۴۰۱، ساعت ۱۹:۰۷
| شهید اسماعیل غلامرضایی | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۱۳۴۹ نایین |
| درگذشت/شهادت | ۱۳۶۷/۰۱/۲۹ منطقه فاو |
| مدفن | گلزار شهدای چاه ملک |
| محل تحصیل | حوزه علمیه نایین و مدرسه امام صادق(ع) اصفهان |
| والدین |
|
شهید اسماعیل غلامرضایی بیست و دوم فروردین ۱۳۴۹، در روستای حسین آباد از توابع شهرستان نائین چشم به جهان گشود. پدرش محمد و مادرش کبراخانم نام داشت. تا دوم راهنمایی درس خواند. سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا (سطح۱) پرداخت. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. بیست و نهم فروردین ۱۳۶۷، در فاو عراق به شهادت رسید. پیکر او مدت ها در منطقه بر جا ماند و سال ۱۳۷۵ پس از تفحص، در گلزار شهدای روستای چاه ملک تابعه شهرستان زادگاهش به خاک سپرده شد.[۱]
زندگینامه
رفتی و آن چه، جای تو آید شماره ای است پیراهنی و چفیه و پوتین پاره ای است
در خاک های گرم و تفتیده خوزستان ده سال ماند و ماند تا پس از این مدت به شهر و دیار خویش بازگردد و شکوه یک حماسه بزرگ را یادآور شود؛ اما آنچه از او ماند «پیراهنی و چفيه و پوتین پاره ای» بود که از خط پدافندی فاو آورده شد و تابوتی سبکبار بر روی دستان مردم نايين تشييع گردید و در گلزار شهدای چاه ملک آرمید.
آری! شهید اسماعیل غلامرضایی، طلبه عاشق و مجاهد مدرسه امام صادق(ع)، چهار سال در این مدرسه در محضر معارف اهل بیت(ع) زانوی ادب بر زمین زد. وی پس از چند بار که به جبهه های غرب و جنوب رفت، سرانجام در جبهه جنوب در عملیات فاو به مقام رفیع شهادت نایل آمد و مفقود الجسد گردید و بعد از اتمام جنگ در سال ۱۳۷۴ و تبادل اجساد شهدا، جسد مطهرش به ایران اسلامی تحویل گردید و در گلزار شهدای چاه ملک به خاک سپرده شد. اکنون نظاره گر وجه الله است و بر خوان کریمانه الهی روزی می خورد که
« ولا تخبين الذين قتلوا في سبيل الله أمواتا بل أحياء عند ربهم يرزقون»[۲]