این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «عبدالرزاق حائری همدانی»
(ایجاد) |
|||
| سطر ۳: | سطر ۳: | ||
<br /> | <br /> | ||
= معرفی = | ==معرفی== | ||
در سال 1291ق در اصفهان متولّد شده و خدمت جمعی کثیر از فضلای این شهر همچون حاج میرزا بدیع درب امامی، آخوند کاشی، حاج آقا منیر بروجردی، آخوند گزی و آقانجفی و آقا سیّد محمّدباقر درچه ای و در همدان از سیّد عبدالمجید گروسی بهره برد و در نجف به درس جمعی از بزرگان حاضر شد. سپس به همدان مهاجرت نموده و تا آخر عمر به ترویج دین و نشر احکام، از راه تألیف و تصنیف و منبر و محراب پرداخت. او سرانجام در اوایل شوال 1383ق در همدان وفات یافت. | در سال 1291ق در اصفهان متولّد شده و خدمت جمعی کثیر از فضلای این شهر همچون حاج میرزا بدیع درب امامی، آخوند کاشی، حاج آقا منیر بروجردی، آخوند گزی و آقانجفی و آقا سیّد محمّدباقر درچه ای و در همدان از سیّد عبدالمجید گروسی بهره برد و در نجف به درس جمعی از بزرگان حاضر شد. سپس به همدان مهاجرت نموده و تا آخر عمر به ترویج دین و نشر احکام، از راه تألیف و تصنیف و منبر و محراب پرداخت. او سرانجام در اوایل شوال 1383ق در همدان وفات یافت. | ||
= آثار = | ==آثار== | ||
تألیفات او بالغ بر هفتاد مجلّد کتاب و رساله است که از آن جمله است: | تألیفات او بالغ بر هفتاد مجلّد کتاب و رساله است که از آن جمله است: | ||
| سطر ۱۲: | سطر ۱۲: | ||
<br /> | <br /> | ||
= پانویس = | ==پانویس== | ||
<references /> | <references /> | ||
[[رده:کتاب اعلام اصفهان جلد چهارم]] | [[رده:کتاب اعلام اصفهان جلد چهارم]] | ||
[[رده:تیرماه 1401]] | [[رده:تیرماه 1401]] | ||
نسخهٔ ۲۹ تیر ۱۴۰۱، ساعت ۰۹:۳۶
عبدالرّزاق محدّث حائری همدانی فرزند علیرضا بن عبدالحسین بن ابی طالب بن عبدالکریم بن یحیی بن محمّدشفیع بن محمّدرفیع بن فتح اللّه قزوینی، عالم فاضل و ادیب محقّق [از دانشمندان اصفهان در قرن چهاردهم هجری.]
معرفی
در سال 1291ق در اصفهان متولّد شده و خدمت جمعی کثیر از فضلای این شهر همچون حاج میرزا بدیع درب امامی، آخوند کاشی، حاج آقا منیر بروجردی، آخوند گزی و آقانجفی و آقا سیّد محمّدباقر درچه ای و در همدان از سیّد عبدالمجید گروسی بهره برد و در نجف به درس جمعی از بزرگان حاضر شد. سپس به همدان مهاجرت نموده و تا آخر عمر به ترویج دین و نشر احکام، از راه تألیف و تصنیف و منبر و محراب پرداخت. او سرانجام در اوایل شوال 1383ق در همدان وفات یافت.
آثار
تألیفات او بالغ بر هفتاد مجلّد کتاب و رساله است که از آن جمله است:
1. «بدایل المنطقیّه»2. «تنقیح الحجاب»3. «رساله جواز نقل الموتی» 4. «الخلافیّه بین الشیخیّه و سائر الامامیه»5. «رساله در درایه»6. «ذریعه المعاد» در شرح «نجاه العباد»7. «دلایل امامت از اسلام و خلافت»، در سال 1337ش در همدان چاپ شده است.8. «زید و زینب و قضیتهما»9. «سلاسل الحدید فی عنق الفرید» در ردّ بر کتاب «اسلام و رجعت» عبدالوهاب فرید، چاپ شده در سال 1318ش در طهران10. «سؤال و جواب» در ردّ شیخیّه 11. «سیف القاطع فی ابطال الرّکن الرّابع» 12. «الشّهب الثّاقبه» 13. «الغدیریه» 14. «رساله در غناء» 15. «الفیصل» در تحریف کتاب 16. «فهرس عقائد الشیخیّه» 17. «القرآن و الحجاب» مطبوع 17. «کشکول» 19. «مختصر المقاله الجوابیه» 20. «المقاله الاسلامیه»، در رد بر نصارا 21. «مناظرات و مقالات» در احوال سیّد الشهداء علیه السلام و اصحابش 22. «المواعظ المنبریّه» 24. «مواکب الحسینیّه» که در سال 1375ق در طهران چاپ شده است. 25. «الوجیزه» [به عربی در علم رجال و درایه، که نسخه اصل به خط مؤلّف در کتابخانه مؤسسه دارالحدیث قم و نسخه ای دیگر به شماره 1/13116 در کتابخانه آیت اللّه مرعشی در قم موجود است.[۱][۲]