این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «اسداللّه پاقلعه ای»
Mahdibabaii (بحث | مشارکتها) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
میرزا اسداللّه پاقلعه ای فرزند میرزا زین العابدین خاتون آبادی از دانشمندان قرن چهاردهم هجری است. از علمای گوشه نشین و منزوی بوده، و در ریاضیّات، نجوم و هیأت، مهارت بسزایی داشته است. مادرش از نوادگان خطّاط مشهور، میرزا احمد نیریزی است. | میرزا اسداللّه پاقلعه ای فرزند میرزا زین العابدین خاتون آبادی از دانشمندان قرن چهاردهم هجری است. | ||
از علمای گوشه نشین و منزوی بوده، و در ریاضیّات، نجوم و هیأت، مهارت بسزایی داشته است. مادرش از نوادگان خطّاط مشهور، میرزا احمد نیریزی است. | |||
==وفات== | ==وفات== | ||
| سطر ۱۲: | سطر ۱۴: | ||
بود هم عالم و هم زاهد و هم روشن دل دل او طور و منوّر ز تجلاّی علی | بود هم عالم و هم زاهد و هم روشن دل دل او طور و منوّر ز تجلاّی علی | ||
بهر تاریخ وفاتش ز وفا گفت حسام: «شد بهشتی اسداللّه ز اِعطای علی»<ref>رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص198؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص257؛ سیری در تاریخ تخت فولاد ص112؛ نقباء البشر، ج1، ص132.</ref> | بهر تاریخ وفاتش ز وفا گفت حسام: «شد بهشتی اسداللّه ز اِعطای علی»<ref>رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص198؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص257؛ سیری در تاریخ تخت فولاد ص112؛ نقباء البشر، ج1، ص132.</ref> <ref>اعلام اصفهان، ج1 ، ص 526.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references /> | <references /> | ||
== منبع == | ==منبع== | ||
برگرفته از: اعلام اصفهان، سید مصلح الدین مهدوی، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1386. | برگرفته از: اعلام اصفهان، سید مصلح الدین مهدوی، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1386. | ||
[[رده:تیرماه 1401]] | |||
[[رده:اعلام اصفهان،ج 1]] | |||
نسخهٔ ۲۶ تیر ۱۴۰۱، ساعت ۰۹:۰۲
میرزا اسداللّه پاقلعه ای فرزند میرزا زین العابدین خاتون آبادی از دانشمندان قرن چهاردهم هجری است.
از علمای گوشه نشین و منزوی بوده، و در ریاضیّات، نجوم و هیأت، مهارت بسزایی داشته است. مادرش از نوادگان خطّاط مشهور، میرزا احمد نیریزی است.
وفات
وی در سال 1360ق وفات یافت، و در اتاق غربی تکیه خاتون آبادی مدفون گردید.
شیخ محمّدرضا حسام الواعظین در مرثیّه و مادّه تاریخ وفاتش گوید:
آن که بد زنده روانش ز تولاّی علی وان که شد سرخوش و سرمست ز صهبای علی
حاج سیّداسداللّه که در مدّت عمر همچو عمّار بُد او واله و شیدای علی
بود هم عالم و هم زاهد و هم روشن دل دل او طور و منوّر ز تجلاّی علی
بهر تاریخ وفاتش ز وفا گفت حسام: «شد بهشتی اسداللّه ز اِعطای علی»[۱] [۲]
پانویس
منبع
برگرفته از: اعلام اصفهان، سید مصلح الدین مهدوی، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1386.