این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «شهید مصطفی حجتی»
(←منابع) |
Kh1.shabani (بحث | مشارکتها) جز |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|تاریخ درگذشت=۱۳۶۵/۱۲/۱۲|مکان درگذشت=شلمچه_کربلای ۵|پدر=عبدالکریم|تاریخ تولد=۱۳۴۶|مکان تولد=نجف آباد|از دانشگاه=مدرسه علمیه نجف آباد{{سخ}} و امام صادق (ع) قم|مدفن=گلزار شهدای نجف آباد}} | {{جعبه زندگینامه|تاریخ درگذشت=۱۳۶۵/۱۲/۱۲|مکان درگذشت=شلمچه_کربلای ۵|پدر=عبدالکریم|تاریخ تولد=۱۳۴۶|مکان تولد=نجف آباد|از دانشگاه=مدرسه علمیه نجف آباد{{سخ}} و امام صادق (ع) قم|مدفن=گلزار شهدای نجف آباد|تصویر=Mostafa.hojati.jpg|عرض_تصویر=170}} | ||
<big>شهید مصطفی حجتی</big> سوم خرداد ۱۳۴۶، در شهرستان نجف آباد چشم به جهان گشود. پدرش عبدالکریم، کشاورزی می کرد و مادرش طاهره نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا سطح (مقدمات) پرداخت. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. دوازدهم اسفند ۱۳۶۵، با سمت مبلغ در شلمچه به شهادت رسید. پیکرش مدتها در همان منطقه بر جا ماند و بیست و پنجم مهر ۱۳۷۵، پس از تفحص در جنت الشهدای زادگاهش به خاک سپرده شد.<ref>کتاب فرهنگ اعلام شهدای روحانی.ص۲۵۴</ref> | <big>شهید مصطفی حجتی</big> سوم خرداد ۱۳۴۶، در شهرستان نجف آباد چشم به جهان گشود. پدرش عبدالکریم، کشاورزی می کرد و مادرش طاهره نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا سطح (مقدمات) پرداخت. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. دوازدهم اسفند ۱۳۶۵، با سمت مبلغ در شلمچه به شهادت رسید. پیکرش مدتها در همان منطقه بر جا ماند و بیست و پنجم مهر ۱۳۷۵، پس از تفحص در جنت الشهدای زادگاهش به خاک سپرده شد.<ref>کتاب فرهنگ اعلام شهدای روحانی.ص۲۵۴</ref> | ||
== | ==زندگی نامه== | ||
پانزده ساله بود که برای آموختن معارف و علوم اهل بیت (ع) وارد حوزه علمیه نجف آباد شد و یک سال به تعلیم پرداخت. سپس به مدرسه امام صادق (ع) در شهر قم عزیمت کرد. | پانزده ساله بود که برای آموختن معارف و علوم اهل بیت (ع) وارد حوزه علمیه نجف آباد شد و یک سال به تعلیم پرداخت. سپس به مدرسه امام صادق (ع) در شهر قم عزیمت کرد. | ||
شهید مصطفی در عین درس خواندن، دفاع و جهاد را فراموش نمی کرد و هر چند گاه به وظیفه خود در عزیمت به جبهه ها عمل می نمود. در عملیات کربلای ۴ شرکت کرد و از ناحیه دست مورد اصابت ترکش قرار گرفت. پس از مرخصی کوتاه و مداوا در آخرین مرحله عملیات کربلای ۵ در منطقه شلمچه شرکت کرد و به شهادت رسید. پیکر پاکش نه سال و هشت ماه در منطقه عملیاتی ماند. | شهید مصطفی در عین درس خواندن، دفاع و جهاد را فراموش نمی کرد و هر چند گاه به وظیفه خود در عزیمت به جبهه ها عمل می نمود. | ||
در عملیات کربلای ۴ شرکت کرد و از ناحیه دست مورد اصابت ترکش قرار گرفت. پس از مرخصی کوتاه و مداوا در آخرین مرحله عملیات کربلای ۵ در منطقه شلمچه شرکت کرد و به شهادت رسید. | |||
پیکر پاکش نه سال و هشت ماه در منطقه عملیاتی ماند. | |||
شهید حجتی دارای اخلاق خوش، مهربان، شوخ طبع، منظم و با انضباط بود. | شهید حجتی دارای اخلاق خوش، مهربان، شوخ طبع، منظم و با انضباط بود. | ||
<ref>کتاب شاهدان روحانی.ص۲۱۷</ref> | <ref>کتاب شاهدان روحانی.ص۲۱۷</ref> | ||
نسخهٔ ۲۳ تیر ۱۴۰۱، ساعت ۱۱:۱۲
| شهید مصطفی حجتی | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۱۳۴۶ نجف آباد |
| درگذشت/شهادت | ۱۳۶۵/۱۲/۱۲ شلمچه_کربلای ۵ |
| مدفن | گلزار شهدای نجف آباد |
| محل تحصیل | مدرسه علمیه نجف آباد و امام صادق (ع) قم |
| والدین |
|
شهید مصطفی حجتی سوم خرداد ۱۳۴۶، در شهرستان نجف آباد چشم به جهان گشود. پدرش عبدالکریم، کشاورزی می کرد و مادرش طاهره نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا سطح (مقدمات) پرداخت. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. دوازدهم اسفند ۱۳۶۵، با سمت مبلغ در شلمچه به شهادت رسید. پیکرش مدتها در همان منطقه بر جا ماند و بیست و پنجم مهر ۱۳۷۵، پس از تفحص در جنت الشهدای زادگاهش به خاک سپرده شد.[۱]
زندگی نامه
پانزده ساله بود که برای آموختن معارف و علوم اهل بیت (ع) وارد حوزه علمیه نجف آباد شد و یک سال به تعلیم پرداخت. سپس به مدرسه امام صادق (ع) در شهر قم عزیمت کرد.
شهید مصطفی در عین درس خواندن، دفاع و جهاد را فراموش نمی کرد و هر چند گاه به وظیفه خود در عزیمت به جبهه ها عمل می نمود.
در عملیات کربلای ۴ شرکت کرد و از ناحیه دست مورد اصابت ترکش قرار گرفت. پس از مرخصی کوتاه و مداوا در آخرین مرحله عملیات کربلای ۵ در منطقه شلمچه شرکت کرد و به شهادت رسید.
پیکر پاکش نه سال و هشت ماه در منطقه عملیاتی ماند. شهید حجتی دارای اخلاق خوش، مهربان، شوخ طبع، منظم و با انضباط بود. [۲]