این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخههای «شهید محمد مهدی کاویانی»
Kh1.shakeri (بحث | مشارکتها) (شاهدان روحانی) |
Kh1.nazerian (بحث | مشارکتها) (درج عکس) |
||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
==زندگینامه== | ==زندگینامه== | ||
{{جعبه زندگینامه|تاریخ درگذشت=۱۳۶۵/۱۰/۱۲|مکان درگذشت=عملیات کربلای ۵|پدر=حسین|تاریخ تولد=۱۳۴۹|مکان تولد=آبادان|از دانشگاه=مدرسه علمیه امام خمینی (ره) زرین شهر|مدفن=گلزار شهدای زرین شهر}} | {{جعبه زندگینامه|تاریخ درگذشت=۱۳۶۵/۱۰/۱۲|مکان درگذشت=عملیات کربلای ۵|پدر=حسین|تاریخ تولد=۱۳۴۹|مکان تولد=آبادان|از دانشگاه=مدرسه علمیه امام خمینی (ره) زرین شهر|مدفن=گلزار شهدای زرین شهر|تصویر=محمد مهدی کاویانی.png|عرض_تصویر=170}} | ||
عشق به سعادت، عطش معرفت و جذبه تحصیل علم دیانت، او را روانه مدرسه علمیه امام حسین (ع) در شهرضا نمود تا بتواند دین خود را با تبلیغ دین و احکام شریعت ادا کند. او با علاقه فراوان به آموختن علوم حوزوی مشغول شد و در کنار آن به تهذیب نفس پرداخت تا خود را برای جهادی بزرگ آماده کند. محمد مهدی در سال ۶۴، دوره آموزش نظامی را دید و به جبهه های جنوب اعزام گردید. | عشق به سعادت، عطش معرفت و جذبه تحصیل علم دیانت، او را روانه مدرسه علمیه امام حسین (ع) در شهرضا نمود تا بتواند دین خود را با تبلیغ دین و احکام شریعت ادا کند. او با علاقه فراوان به آموختن علوم حوزوی مشغول شد و در کنار آن به تهذیب نفس پرداخت تا خود را برای جهادی بزرگ آماده کند. محمد مهدی در سال ۶۴، دوره آموزش نظامی را دید و به جبهه های جنوب اعزام گردید. |
نسخهٔ ۱۵ تیر ۱۴۰۱، ساعت ۲۰:۰۲
زندگینامه
شهید محمد مهدی کاویانی | |
---|---|
![]() | |
زادهٔ | ۱۳۴۹ آبادان |
درگذشت/شهادت | ۱۳۶۵/۱۰/۱۲ عملیات کربلای ۵ |
مدفن | گلزار شهدای زرین شهر |
محل تحصیل | مدرسه علمیه امام خمینی (ره) زرین شهر |
والدین |
|
عشق به سعادت، عطش معرفت و جذبه تحصیل علم دیانت، او را روانه مدرسه علمیه امام حسین (ع) در شهرضا نمود تا بتواند دین خود را با تبلیغ دین و احکام شریعت ادا کند. او با علاقه فراوان به آموختن علوم حوزوی مشغول شد و در کنار آن به تهذیب نفس پرداخت تا خود را برای جهادی بزرگ آماده کند. محمد مهدی در سال ۶۴، دوره آموزش نظامی را دید و به جبهه های جنوب اعزام گردید. اروند کار و عملیات والفجر ۸ و حماسه ای ماندنی شانزده بهار بیشتر از عمرش نگذشته بود، اما یک دنیا شناخت و معرفت نسبت به راه و هدفش داشت تا جایی که راه صد ساله را یک شبه پیمود. آخرین صفحه کتاب زندگی کوتاه این طلبه مجاهد در ۶۴/۱۱/۲۱ رقم خورد و چراغ شهادت را در جانش برافروخت. ادب و وقار، دائم الوضو بودن، تقید به نماز شب و نماز اول وقت و توجه به مستحبات، او را از دیگران متمایز می ساخت.[۱]
منابع
- ↑ شاهدان روحانی صفحه۴۹۸