این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «شهید غلامحسین ساجدی»
Kh1.Alizadeh (بحث | مشارکتها) |
Kh1.nazerian (بحث | مشارکتها) (درج عکس و ویرایش متنی و ویرایش منبع) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|تاریخ درگذشت=۱۳۶۴/۶/۱۸|مکان درگذشت=حاج عمران|پدر=احمد|تاریخ تولد=۱۳۳۵|مکان تولد=نوش آباد آران و بیدگل|از دانشگاه=مدرسه علمیه کاشان|مدفن=گلزار شهدای نوش آباد}} | {{جعبه زندگینامه|تاریخ درگذشت=۱۳۶۴/۶/۱۸|مکان درگذشت=حاج عمران|پدر=احمد|تاریخ تولد=۱۳۳۵|مکان تولد=نوش آباد آران و بیدگل|از دانشگاه=مدرسه علمیه کاشان|مدفن=گلزار شهدای نوش آباد|تصویر=غلامحسین ساجدی.png|عرض_تصویر=170}} | ||
'''شهید غلامحسین ساجدی''' یکم فروردین ۱۳۳۵، در شهر نوش آباد از توابع شهرستان آران و بیدگل چشم به جهان گشود. پدرش احمد و مادرش خانم کبرا نام داشت. تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا سطح (مقدمات) پرداخت. سال ۱۳۵۸ ازدواج کرد. به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. هجدهم شهریور ۱۳۶۴، با سمت معاون فرمانده گردان در حاج عمران عراق به شهادت رسید. پیکر او مدت ها در منطقه بر جا ماند و بیستم اردیبهشت ۱۳۷۸، پس از تفحص در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپرده شد.<ref>فرهنگ اعلام شهدای روحانی.ص۱۳۶۰</ref> | '''شهید غلامحسین ساجدی''' یکم فروردین ۱۳۳۵، در شهر نوش آباد از توابع شهرستان آران و بیدگل چشم به جهان گشود. پدرش احمد و مادرش خانم کبرا نام داشت. تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا سطح (مقدمات) پرداخت. سال ۱۳۵۸ ازدواج کرد. به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. هجدهم شهریور ۱۳۶۴، با سمت معاون فرمانده گردان در حاج عمران عراق به شهادت رسید. پیکر او مدت ها در منطقه بر جا ماند و بیستم اردیبهشت ۱۳۷۸، پس از تفحص در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپرده شد.<ref>کتاب فرهنگ اعلام شهدای روحانی.ص۱۳۶۰</ref> | ||
== | |||
==زندگی نامه== | |||
سال ۱۳۳۵، اقبال به خانواده ای روی آورد که بنا بود فرزندشان میراث دار شهیدان باشد و مهم شهادت را نصیب خانواده خود کند. پدر و مادری متدین و پرکار که در تربیت غلامحسین کوشا بودند و امیدوار، وقتی در جانش شور علوم دینی و معارف الهی اوج گرفت، راهی حوزه علمیه کاشان شده و به مدت سه سال در جرگه طلاب از محضر استادان مهذب کسب فیض نمود. از طرفی سیاست های ظالمانه شاه را می دید و در جهت آگاهی مردم می کوشید و در راه مبارزه سر از پا نمی شناخت | سال ۱۳۳۵، اقبال به خانواده ای روی آورد که بنا بود فرزندشان میراث دار شهیدان باشد و مهم شهادت را نصیب خانواده خود کند. پدر و مادری متدین و پرکار که در تربیت غلامحسین کوشا بودند و امیدوار، وقتی در جانش شور علوم دینی و معارف الهی اوج گرفت، راهی حوزه علمیه کاشان شده و به مدت سه سال در جرگه طلاب از محضر استادان مهذب کسب فیض نمود. از طرفی سیاست های ظالمانه شاه را می دید و در جهت آگاهی مردم می کوشید و در راه مبارزه سر از پا نمی شناخت | ||
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی که توطئه های دشمنان در کردستان و غرب ایران شروع شد، او از جمله کسانی بود که برای حفظ امنیت شهرهای مرزی به ایرانشهر رفت و از آنجا راهی کردستان شد از طرفی هجوم كفار بعثی به جنوب کشور او را آرام نگذاشت و برای دفاع پا به عرصه نبرد در جنوب نهاد. | بعد از پیروزی انقلاب اسلامی که توطئه های دشمنان در کردستان و غرب ایران شروع شد، او از جمله کسانی بود که برای حفظ امنیت شهرهای مرزی به ایرانشهر رفت و از آنجا راهی کردستان شد از طرفی هجوم كفار بعثی به جنوب کشور او را آرام نگذاشت و برای دفاع پا به عرصه نبرد در جنوب نهاد. | ||
شهید غلامحسین ساجدی این بار رسالت خود را در ورود به سپاه می دید. او به خیل پاسداران جان برکف پیوست تا نامش در زمره سپاه و روحانیت اصیل جاودانه گردید و در نهایت نیز به کیش عظیم شهادت رسید.<ref>شاهدان روحانی.ص۳۶۲</ref> | شهید غلامحسین ساجدی این بار رسالت خود را در ورود به سپاه می دید. او به خیل پاسداران جان برکف پیوست تا نامش در زمره سپاه و روحانیت اصیل جاودانه گردید و در نهایت نیز به کیش عظیم شهادت رسید.<ref>کتاب شاهدان روحانی.ص۳۶۲</ref> | ||
نسخهٔ ۱۴ تیر ۱۴۰۱، ساعت ۱۰:۲۵
| شهید غلامحسین ساجدی | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۱۳۳۵ نوش آباد آران و بیدگل |
| درگذشت/شهادت | ۱۳۶۴/۶/۱۸ حاج عمران |
| مدفن | گلزار شهدای نوش آباد |
| محل تحصیل | مدرسه علمیه کاشان |
| والدین |
|
شهید غلامحسین ساجدی یکم فروردین ۱۳۳۵، در شهر نوش آباد از توابع شهرستان آران و بیدگل چشم به جهان گشود. پدرش احمد و مادرش خانم کبرا نام داشت. تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا سطح (مقدمات) پرداخت. سال ۱۳۵۸ ازدواج کرد. به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. هجدهم شهریور ۱۳۶۴، با سمت معاون فرمانده گردان در حاج عمران عراق به شهادت رسید. پیکر او مدت ها در منطقه بر جا ماند و بیستم اردیبهشت ۱۳۷۸، پس از تفحص در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپرده شد.[۱]
زندگی نامه
سال ۱۳۳۵، اقبال به خانواده ای روی آورد که بنا بود فرزندشان میراث دار شهیدان باشد و مهم شهادت را نصیب خانواده خود کند. پدر و مادری متدین و پرکار که در تربیت غلامحسین کوشا بودند و امیدوار، وقتی در جانش شور علوم دینی و معارف الهی اوج گرفت، راهی حوزه علمیه کاشان شده و به مدت سه سال در جرگه طلاب از محضر استادان مهذب کسب فیض نمود. از طرفی سیاست های ظالمانه شاه را می دید و در جهت آگاهی مردم می کوشید و در راه مبارزه سر از پا نمی شناخت بعد از پیروزی انقلاب اسلامی که توطئه های دشمنان در کردستان و غرب ایران شروع شد، او از جمله کسانی بود که برای حفظ امنیت شهرهای مرزی به ایرانشهر رفت و از آنجا راهی کردستان شد از طرفی هجوم كفار بعثی به جنوب کشور او را آرام نگذاشت و برای دفاع پا به عرصه نبرد در جنوب نهاد. شهید غلامحسین ساجدی این بار رسالت خود را در ورود به سپاه می دید. او به خیل پاسداران جان برکف پیوست تا نامش در زمره سپاه و روحانیت اصیل جاودانه گردید و در نهایت نیز به کیش عظیم شهادت رسید.[۲]