این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «عبدالله گیلانی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ایجاد)
 
جز (ویرایش جزئی)
 
(۳ نسخه‌ٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
'''شیخ عبدالله گیلانی''' از علمای قرن دوازدهم هجری فاضل نحریر به غایت ستوده خصال بود.  
'''شیخ عبدالله گیلانی''' از علمای قرن دوازدهم هجری فاضل نحریر به غایت ستوده خصال بود.  


==وفات==
==وفات==
وی در اواخر عهد صفویه در سال 1150ق در اصفهان وفات یافته است.
وی در اواخر عهد صفویه در سال 1150ق در اصفهان وفات یافته است.


شیخ محمّدعلی حزین در رثای او قصیده ای گفته که مادّه تاریخ آن این بیت است:
شیخ محمّدعلی حزین در رثای او قصیده ای گفته که مادّه تاریخ آن این بیت است:{{شعر}}


 
{{ب|چون مردمک چشم جهان بود ز عرفان |گفتم پی تاریخ که «بینش ز جهان رفت»<ref>تاریخ و سفرنامه حزین،صص387-388(تعلیقات)؛دیوان حزین لاهیجی(تصحیح بیژن ترقی)،ص605.</ref><ref>دانشمندان و بزرگان اصفهان،ج2،ص790؛تاریخ و سفرنامه حزین،ص237.</ref><ref>مصلح الدین مهدوی،اعلام اصفهان،ج4،ص365.</ref>}}{{پایان شعر}}
چون مردمک چشم جهان بود ز عرفان گفتم پی تاریخ که «بینش ز جهان رفت» <ref>تاریخ و سفرنامه حزین، صص 387 و 388 (تعلیقات) ؛ دیوان حزین لاهیجی (تصحیح بیژن ترقی) ، ص605.</ref>
 
 
<ref>دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، ص790؛ تاریخ و سفرنامه حزین، ص237.</ref> <ref>مصلح الدین مهدوی، اعلام اصفهان، ج 4 ، ص 365.</ref>
<br />


==پانویس==
==پانویس==
<references /><br />
<references />


==منبع==
==منبع==
برگرفته از: مهدوی، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگي تفريحي شهرداري اصفهان، ۱۳۸۶.
* مهدوی، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)| اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگي تفريحي شهرداري اصفهان، ۱۳۸۶.
 
[[رده:اعلام اصفهان،ج 4]]
[[رده:اعلام اصفهان،ج 4]]
[[رده: شهریور ماه 1401]]
[[رده: شهریور ماه 1401]]
[[رده:علمای قرن 12]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۶ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۲۰:۲۷

شیخ عبدالله گیلانی از علمای قرن دوازدهم هجری فاضل نحریر به غایت ستوده خصال بود.

وفات

وی در اواخر عهد صفویه در سال 1150ق در اصفهان وفات یافته است.

شیخ محمّدعلی حزین در رثای او قصیده ای گفته که مادّه تاریخ آن این بیت است:

چون مردمک چشم جهان بود ز عرفان گفتم پی تاریخ که «بینش ز جهان رفت»[۱][۲][۳]

پانویس

  1. تاریخ و سفرنامه حزین،صص387-388(تعلیقات)؛دیوان حزین لاهیجی(تصحیح بیژن ترقی)،ص605.
  2. دانشمندان و بزرگان اصفهان،ج2،ص790؛تاریخ و سفرنامه حزین،ص237.
  3. مصلح الدین مهدوی،اعلام اصفهان،ج4،ص365.

منبع

  • مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگي تفريحي شهرداري اصفهان، ۱۳۸۶.