این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «سید شهاب‌الدین بن صدرالدین بهشتی»
Kh1.moghadas (بحث | مشارکتها) (ویرایش از کتاب دانشنامه ، تیتر بندی، لینک، الگو، رده) |
Kh1.moghadas (بحث | مشارکتها) (اضافه کردن لینک، حذف رده) |
||
| سطر ۵: | سطر ۵: | ||
==زندگی‌نامه== | ==زندگی‌نامه== | ||
=== ولادت === | ===ولادت=== | ||
وی در سال 1314 ق در اصفهان تولد يافت. | وی در سال 1314 ق در اصفهان تولد يافت. | ||
=== خاندان === | ===خاندان=== | ||
سید شهاب‌الدین فرزند آقا [[سید صدرالدین بن سید مهدی بهشتی|سید صدر الدین]] فرزند آقا سید مهدی فرزند میر محمد صادق از علما و روحانیون بود. پدرش، سید صدرالدین از علمای اواخر دوره قاجاریه بوده است. | سید شهاب‌الدین فرزند آقا [[سید صدرالدین بن سید مهدی بهشتی|سید صدر الدین]] فرزند آقا سید مهدی فرزند [[سید محمدصادق بن عبدالباقی حسینی بهشتی|میر محمد صادق]] از علما و روحانیون بود. پدرش، سید صدرالدین از علمای اواخر دوره قاجاریه بوده است. | ||
=== اساتید === | ===اساتید=== | ||
او پس از فراگیری مقدمات علوم، با بهره گیری از محضر بزرگانی همچون [[محمدتقی نجفی مسجدشاهی اصفهانی|آيت الله شیخ محمد تقی نجفی]] و [[ابوالقاسم زفره ای|حاج آخوند زفره ای]] به مقامات بالای علمی دست يافت.<ref>بهشتی، | او پس از فراگیری مقدمات علوم، با بهره گیری از محضر بزرگانی همچون [[محمدتقی نجفی مسجدشاهی اصفهانی|آيت الله شیخ محمد تقی نجفی]] و [[ابوالقاسم زفره ای|حاج آخوند زفره ای]] به مقامات بالای علمی دست يافت.<ref>بهشتی، تحفة الاحباب، ص۴۲.</ref> | ||
== سیره اخلاقی == | ==سیره اخلاقی== | ||
از خصوصیات اخلاقی وی حاضرجوابی، شوخ طبعی و در عین حال زیرکی بود و در برخورد با دیگران اخلاقی نیکو داشت. سید شهاب الدین زهد و تقوای بسیار داشت و شخصیتی ممتاز و بی نظیر بود. وی مدتی را برای تبلیغ و اقامه جماعت به قهدریجان می رفت | از خصوصیات اخلاقی وی حاضرجوابی، شوخ طبعی و در عین حال زیرکی بود و در برخورد با دیگران اخلاقی نیکو داشت. سید شهاب الدین زهد و تقوای بسیار داشت و شخصیتی ممتاز و بی نظیر بود. وی مدتی را برای تبلیغ و اقامه جماعت به قهدریجان می رفت و در مسجد لنبان هم اقامه جماعت می نمود.<ref>بهشتی، خاندان بهشتی، مخطوط.</ref> | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
وی | وی در اول آذر ۱۳۵۱ش در اصفهان وفات یافت و در [[تکیه مصلی|قبرستان پشت مصلی]] به خاک سپرده شد.<ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج1، صص۳۱۵-۳۱۶.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| سطر ۳۱: | سطر ۳۱: | ||
[[رده:ائمه جماعت]] | [[رده:ائمه جماعت]] | ||
[[رده:مبلغین]] | [[رده:مبلغین]] | ||
[[رده:خاندان سادات بهشتی]] | [[رده:خاندان سادات بهشتی]] | ||
[[رده:شاگردان محمدتقی آقانجفی]] | [[رده:شاگردان محمدتقی آقانجفی]] | ||
نسخهٔ ۲۰ اسفند ۱۴۰۱، ساعت ۰۲:۲۲
این نوشتار نیازمند جعبهٔ اطلاعات است. ممکن است بخواهید با افزودن یک جعبهٔ اطلاعات، به استانداردسازی نمایش موضوع کمک کنید. |
این نوشتا برای بهبود کیفیت نیازمند یک تصویر یا عکس است. |
سید شهاب‌الدین بهشتی (۱۳۱۴ق-۱۳۵۱ش) از علمای فاضل اصفهان در قرن چهاردهم هجری در اصفهان بود.
زندگی‌نامه
ولادت
وی در سال 1314 ق در اصفهان تولد يافت.
خاندان
سید شهاب‌الدین فرزند آقا سید صدر الدین فرزند آقا سید مهدی فرزند میر محمد صادق از علما و روحانیون بود. پدرش، سید صدرالدین از علمای اواخر دوره قاجاریه بوده است.
اساتید
او پس از فراگیری مقدمات علوم، با بهره گیری از محضر بزرگانی همچون آيت الله شیخ محمد تقی نجفی و حاج آخوند زفره ای به مقامات بالای علمی دست يافت.[۱]
سیره اخلاقی
از خصوصیات اخلاقی وی حاضرجوابی، شوخ طبعی و در عین حال زیرکی بود و در برخورد با دیگران اخلاقی نیکو داشت. سید شهاب الدین زهد و تقوای بسیار داشت و شخصیتی ممتاز و بی نظیر بود. وی مدتی را برای تبلیغ و اقامه جماعت به قهدریجان می رفت و در مسجد لنبان هم اقامه جماعت می نمود.[۲]
وفات
وی در اول آذر ۱۳۵۱ش در اصفهان وفات یافت و در قبرستان پشت مصلی به خاک سپرده شد.[۳]
پانویس
منبع
- مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج۱، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، ۱۳۸۹.