این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «سید محمدحسن زنوزی خوئی»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (جایگزینی متن - 'کتاب شعرای حوزه علمیه اصفهان' به 'شعرای حوزه علمیه اصفهان') |
Kh1.mirzaei (بحث | مشارکتها) (ویرایش منبع و پانویس) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
'''سید محمد حسن زنوزی خوئی'''، فرزند عبدالرسول، از شعرا و علمای خوی، متولد ۱۱۷۲ق | '''سید محمد حسن زنوزی خوئی'''، فرزند عبدالرسول، از شعرا و علمای خوی، متولد ۱۱۷۲ق بوده است.<ref>حبیب آبادی، مکارم الآثار، ج۳، ص۷۶۹.</ref> | ||
تحصیلات علوم معقول و منقول در اصفهان نموده و سپس تحت عنوان شیخ الاسلام در خوی مشغول به خدمت شد. کتاب های ریاض الجنه و بحر العلوم از نوشته های اوست. | ==معرفی== | ||
شاعر متخلص به '''فانی'''، از اشعار اوست<span> </span>: | تحصیلات علوم معقول و منقول در اصفهان نموده و سپس تحت عنوان شیخ الاسلام در خوی مشغول به خدمت شد. کتاب های ریاض الجنه و بحر العلوم از نوشته های اوست. وی شاعر متخلص به '''فانی'''، است. | ||
{{شعر}}{{ب|به نگاهی نکنی شادم باز|مگر از چشم تو افتادم باز}}{{ب|بر نخیزد کسی از بستر عشق|من که بر خاستم افتادم باز<ref>بهشتی‌نژاد، شعرای حوزه علمیه اصفهان، ص۳۰۲</ref>}}{{پایان شعر}} | |||
ابیات زیر از اشعار اوست<span> </span>:{{شعر}}{{ب|به نگاهی نکنی شادم باز|مگر از چشم تو افتادم باز}}{{ب|بر نخیزد کسی از بستر عشق|من که بر خاستم افتادم باز<ref>بهشتی‌نژاد، شعرای حوزه علمیه اصفهان، ص۳۰۲</ref>}}{{پایان شعر}} | |||
==وفات== | |||
او متوفی ۱۲۱۸ ق است. | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| سطر ۹: | سطر ۱۳: | ||
==منبع== | ==منبع== | ||
*بهشتی نژاد، محمد علی، شعرای حوزه علمیه اصفهان (از صدر اسلام تا کنون)، اصفهان: پویان مهر، ۱۳۹۱ش. | |||
[[رده:کتاب شعرای حوزه علمیه اصفهان]] | [[رده:کتاب شعرای حوزه علمیه اصفهان]] | ||
[[رده:شعرای روحانی حوزه علمیه اصفهان]] | [[رده:شعرای روحانی حوزه علمیه اصفهان]] | ||
نسخهٔ ۱۹ بهمن ۱۴۰۱، ساعت ۲۳:۰۲
سید محمد حسن زنوزی خوئی، فرزند عبدالرسول، از شعرا و علمای خوی، متولد ۱۱۷۲ق بوده است.[۱]
معرفی
تحصیلات علوم معقول و منقول در اصفهان نموده و سپس تحت عنوان شیخ الاسلام در خوی مشغول به خدمت شد. کتاب های ریاض الجنه و بحر العلوم از نوشته های اوست. وی شاعر متخلص به فانی، است.
ابیات زیر از اشعار اوست :
| به نگاهی نکنی شادم باز | مگر از چشم تو افتادم باز | |
| بر نخیزد کسی از بستر عشق | من که بر خاستم افتادم باز[۲] |
وفات
او متوفی ۱۲۱۸ ق است.
پانویس
منبع
- بهشتی نژاد، محمد علی، شعرای حوزه علمیه اصفهان (از صدر اسلام تا کنون)، اصفهان: پویان مهر، ۱۳۹۱ش.