این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخههای «تقی الدين محمد حسینی کاشانی»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (Kh1.Abedi صفحهٔ میرتقی الدين محمد حسینی کاشانی را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به تقی الدين محمد حسینی کاشانی منتقل کرد) |
Kh1.mirzaei (بحث | مشارکتها) (ویرایش منبع و پانویس) |
||
(۱ نسخهٔ میانی ویرایششده توسط ۱ کاربر دیگر نشان داده نشده) | |||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
'''میرتقی الدين محمد حسینی کاشانی''' فرزند شرف الدين على، شاعر و متخلص به '''ذکری''' است. | '''میرتقی الدين محمد حسینی کاشانی''' فرزند شرف الدين على، شاعر و متخلص به '''ذکری''' است. <ref>بهشتی نژاد، شعرای حوزه علمیه اصفهان، ص229.</ref> | ||
==معرفی== | |||
وی صاحب کتاب تذکره [[کتاب خلاصه الاشعار و زبده الافکار|خلاصه الاشعار]] است و به همین مناسبت اورا میر تذکره هم می گفتند.به نوشته [[آقا بزرگ تهرانی|حاج آقا بزرگ]] در [[کتاب طبقات اعلام الشيعه|طبقات اعلام الشيعه]] در جلد چهارم ص ۳۴، از علماء شاعر بوده است. | |||
از اشعار اوست: | ابیات زیر از اشعار اوست: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب| کدام ماه به طلعت چو ماه من باشد| که حسن شاهد من شمع انجمن باشد}} | {{ب| کدام ماه به طلعت چو ماه من باشد| که حسن شاهد من شمع انجمن باشد}} | ||
{{ب| شهید عشق تو را نیست بیمی از محشر| خوشا تنی که به زخم تو در کفن باشد}} | {{ب| شهید عشق تو را نیست بیمی از محشر| خوشا تنی که به زخم تو در کفن باشد}} | ||
{{ب| خوش است جان که نثار قدوم دوست شود| کسی کجا برد آن جان که در بدن باشد<ref> | {{ب| خوش است جان که نثار قدوم دوست شود| کسی کجا برد آن جان که در بدن باشد<ref>عاطفی، بزرگان کاشان، ج ۲، ص ۵۹.</ref>}} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
==وفات== | |||
او در حدود سال۱۰۲۲قمری وفات یافت. | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
==منبع== | ==منبع== | ||
*بهشتی نژاد، محمد علی، شعرای حوزه علمیه اصفهان (از صدر اسلام تا کنون)، اصفهان: پویان مهر، ۱۳۹۱ش. | |||
[[رده: کتاب شعرای حوزه علمیه اصفهان]] | [[رده: کتاب شعرای حوزه علمیه اصفهان]] | ||
[[رده: شعرای روحانی حوزه علمیه اصفهان]] | [[رده: شعرای روحانی حوزه علمیه اصفهان]] | ||
[[رده:علمای قرن 10]] | |||
[[رده:علمای قرن 11]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ بهمن ۱۴۰۱، ساعت ۱۶:۴۲
میرتقی الدين محمد حسینی کاشانی فرزند شرف الدين على، شاعر و متخلص به ذکری است. [۱]
معرفی
وی صاحب کتاب تذکره خلاصه الاشعار است و به همین مناسبت اورا میر تذکره هم می گفتند.به نوشته حاج آقا بزرگ در طبقات اعلام الشيعه در جلد چهارم ص ۳۴، از علماء شاعر بوده است.
ابیات زیر از اشعار اوست:
کدام ماه به طلعت چو ماه من باشد | که حسن شاهد من شمع انجمن باشد | |
شهید عشق تو را نیست بیمی از محشر | خوشا تنی که به زخم تو در کفن باشد | |
خوش است جان که نثار قدوم دوست شود | کسی کجا برد آن جان که در بدن باشد[۲] |
وفات
او در حدود سال۱۰۲۲قمری وفات یافت.
پانویس
منبع
- بهشتی نژاد، محمد علی، شعرای حوزه علمیه اصفهان (از صدر اسلام تا کنون)، اصفهان: پویان مهر، ۱۳۹۱ش.