این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخههای «احمدرضا غفورزاده ورنوسفادرانی»
جز (M.masaeli صفحهٔ احمدرضا بن عباس غفورزاده ورنوسفادرانی را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به احمدرضا غفورزاده ورنوسفادرانی منتقل کرد) |
Kh1.mirzaei (بحث | مشارکتها) (ویرایش منبع و پانویس) |
||
(۱ نسخهٔ میانی ویرایششده توسط ۱ کاربر دیگر نشان داده نشده) | |||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
'''احمدرضا غفورزاده'''، فرزند عباس، متولد ۱۳۰۷ش | '''احمدرضا غفورزاده'''، فرزند عباس، متولد ۱۳۰۷ش است.تحصیلات ابتدائی حوزه را انجام داده، شاعر متخلص به '''طلائی'''، در اصفهان انجمن ادبی سعدی را تشکیل دادند. | ||
تحصیلات ابتدائی حوزه را انجام داده، شاعر متخلص به '''طلائی'''، در اصفهان انجمن ادبی سعدی را تشکیل دادند. | |||
== معرفی == | ==معرفی== | ||
در سال ۱۳۰۷ خورشیدی در محلّه زاغآباد ورنوسفادران سده متولّد شد. تحصیلات ابتدایی خویش را در سِدِه (خمینی شهر کنونی) به پایان رساند، و سپس در کارخانههای اصفهان به کار مشغول شد، و سرانجام به استخدام شهرداری اصفهان درآمد. وی از همان نوجوانی به سرودن شعر پرداخت، و در انجمنهای ادبی، همچون کمال، صائب و حافظ شرکت کرد، و در منزل خود نیز انجمن ادبی و هنری سعدی را برپا داشت. | در سال ۱۳۰۷ خورشیدی در محلّه زاغآباد ورنوسفادران سده متولّد شد. تحصیلات ابتدایی خویش را در سِدِه (خمینی شهر کنونی) به پایان رساند، و سپس در کارخانههای اصفهان به کار مشغول شد، و سرانجام به استخدام شهرداری اصفهان درآمد. وی از همان نوجوانی به سرودن شعر پرداخت، و در انجمنهای ادبی، همچون کمال، صائب و حافظ شرکت کرد، و در منزل خود نیز انجمن ادبی و هنری سعدی را برپا داشت. | ||
اشعارش در بسیاری از مطبوعات اصفهان به چاپ میرسید. | اشعارش در بسیاری از مطبوعات اصفهان به چاپ میرسید. | ||
از اشعار ایشان است<span> </span>: | ابیات زیر از اشعار ایشان است<span> </span>: | ||
{{شعر}}{{ب|کاش غير حرف حق حرفی نبودی در جهان| غیر حق گویان زبان هیچ کس گویا نبود}}{{ب|کاش راه حق پرستی باز می شد پیش ما|جهل و کبر و خود پرستی سد راه ما نبود}}{{ب|کاش آمالم به خود رنگ حقیقت می گرفت|آرزوهای (طلائی) کاشکی رویا نبود<ref>بهشتینژاد، شعرای حوزه علمیه اصفهان، ص۴۰۰؛ سده در گذر زمان، ص۳۸۱.</ref>}}{{پایان شعر}} | {{شعر}}{{ب|کاش غير حرف حق حرفی نبودی در جهان| غیر حق گویان زبان هیچ کس گویا نبود}}{{ب|کاش راه حق پرستی باز می شد پیش ما|جهل و کبر و خود پرستی سد راه ما نبود}}{{ب|کاش آمالم به خود رنگ حقیقت می گرفت|آرزوهای (طلائی) کاشکی رویا نبود<ref>بهشتینژاد، شعرای حوزه علمیه اصفهان، ص۴۰۰؛ صرامی فروشانی، سده در گذر زمان، ص۳۸۱.</ref>}}{{پایان شعر}} | ||
== وفات == | ==وفات== | ||
طلایی سرانجام در جمعه ۲۳ فروردین ۱۳۸۱ شمسی وفات نمود، | طلایی سرانجام در جمعه ۲۳ فروردین ۱۳۸۱ شمسی وفات نمود، ودر ورنوسفادران سده در قبرستان امامزادهسیّدمحمّد مدفون شد. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
سطر ۱۷: | سطر ۱۶: | ||
==منبع== | ==منبع== | ||
*بهشتی نژاد، محمد علی، شعرای حوزه علمیه اصفهان (از صدر اسلام تا کنون)، اصفهان: پویان مهر، ۱۳۹۱ش. | |||
[[رده:کتاب شعرای حوزه علمیه اصفهان]] | [[رده:کتاب شعرای حوزه علمیه اصفهان]] | ||
[[رده:شعرای روحانی حوزه علمیه اصفهان]] | [[رده:شعرای روحانی حوزه علمیه اصفهان]] | ||
[[رده:علمای قرن 14]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ بهمن ۱۴۰۱، ساعت ۱۵:۴۸
احمدرضا غفورزاده، فرزند عباس، متولد ۱۳۰۷ش است.تحصیلات ابتدائی حوزه را انجام داده، شاعر متخلص به طلائی، در اصفهان انجمن ادبی سعدی را تشکیل دادند.
معرفی
در سال ۱۳۰۷ خورشیدی در محلّه زاغآباد ورنوسفادران سده متولّد شد. تحصیلات ابتدایی خویش را در سِدِه (خمینی شهر کنونی) به پایان رساند، و سپس در کارخانههای اصفهان به کار مشغول شد، و سرانجام به استخدام شهرداری اصفهان درآمد. وی از همان نوجوانی به سرودن شعر پرداخت، و در انجمنهای ادبی، همچون کمال، صائب و حافظ شرکت کرد، و در منزل خود نیز انجمن ادبی و هنری سعدی را برپا داشت.
اشعارش در بسیاری از مطبوعات اصفهان به چاپ میرسید.
ابیات زیر از اشعار ایشان است :
کاش غير حرف حق حرفی نبودی در جهان | غیر حق گویان زبان هیچ کس گویا نبود | |
کاش راه حق پرستی باز می شد پیش ما | جهل و کبر و خود پرستی سد راه ما نبود | |
کاش آمالم به خود رنگ حقیقت می گرفت | آرزوهای (طلائی) کاشکی رویا نبود[۱] |
وفات
طلایی سرانجام در جمعه ۲۳ فروردین ۱۳۸۱ شمسی وفات نمود، ودر ورنوسفادران سده در قبرستان امامزادهسیّدمحمّد مدفون شد.
پانویس
- ↑ بهشتینژاد، شعرای حوزه علمیه اصفهان، ص۴۰۰؛ صرامی فروشانی، سده در گذر زمان، ص۳۸۱.
منبع
- بهشتی نژاد، محمد علی، شعرای حوزه علمیه اصفهان (از صدر اسلام تا کنون)، اصفهان: پویان مهر، ۱۳۹۱ش.