این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخههای «علی اکبر احتشامی»
(ویرایش جزئی) |
(ویرایش جزئی) |
||
سطر ۲: | سطر ۲: | ||
==زندگی نامه== | ==زندگی نامه== | ||
دکتر علی اکبر احتشامی، فرزند اسدالله بیگ در تاریخ 18 شعبان سال 1291ق در شهر شیراز به دنیا آمد. | دکتر علی اکبر احتشامی، فرزند اسدالله بیگ در تاریخ 18 شعبان سال 1291ق در شهر شیراز به دنیا آمد. | ||
=== خاندان === | |||
پدرش پس از کسب تحصیلات مقدماتی، به شغل نظامیگری در دستگاه حسام السلطنه، والی فارس و فرزندان و بستگان وی پرداخت. مادرش نیز دختر یکی از رجال سیاسی برجسته عصر قاجار بود.همسرش قدسیه احتشامی نیز از شعرای آن عهد بوده است.خاندانش از خانواده های قدیم خوراسکان بودند. عاقبت به اصفهان آمده و در خوراسکان ساکن شد.<ref>احتشــامى، یادى از دكتر على اكبر احتشامى نسخة دســت نويس، ص1.</ref> | |||
=== تحصیلات === | |||
علی اکبر با نظارت و سخت گیری پدر <ref>احتشــامى، يادى از دكتر على اكبر احتشامى، نسخة دســت نويس، ص2.</ref>علوم ابتدایی و قرآن را نزد افراد محلّی آموخت و سپس در مدرسه کاسه گران مقدمات علوم دینی را فرا گرفت. در اوایل جوانی به خدمت در دستگاه ظل السلطان پرداخت. پس از چند سال خدمت، دستگاه دولتی را رها نمود و با پشتکار خویش مدرک دندانسازی را از وزارت فرهنگ و صنایع مستظرفه دریافت نمود و به شغل دندانسازی پرداخت. | علی اکبر با نظارت و سخت گیری پدر <ref>احتشــامى، يادى از دكتر على اكبر احتشامى، نسخة دســت نويس، ص2.</ref>علوم ابتدایی و قرآن را نزد افراد محلّی آموخت و سپس در مدرسه کاسه گران مقدمات علوم دینی را فرا گرفت. در اوایل جوانی به خدمت در دستگاه ظل السلطان پرداخت. پس از چند سال خدمت، دستگاه دولتی را رها نمود و با پشتکار خویش مدرک دندانسازی را از وزارت فرهنگ و صنایع مستظرفه دریافت نمود و به شغل دندانسازی پرداخت. | ||
سطر ۱۷: | سطر ۲۱: | ||
نامبرده دارای طبع شعر نیز بوده، در سرودن انواع شعر طبع توانایی داشت؛ چنانکه در غزلی با عنوان «طرف چمن » ضمن توصیف بهار، شعر خود را این گونه آغاز می کند و به پایان می برد:<ref> | نامبرده دارای طبع شعر نیز بوده، در سرودن انواع شعر طبع توانایی داشت؛ چنانکه در غزلی با عنوان «طرف چمن » ضمن توصیف بهار، شعر خود را این گونه آغاز می کند و به پایان می برد:<ref>احتشــامى، يادى از دكتر على اكبر احتشامى، نسخة دســت نويس، ص2.</ref><br />{{شعر}} | ||
<br /> | |||
{{شعر}} | |||
{{ب|اول فصــل بهـــار اســــت مــــه فــروردیـــن| گشتــه زمـــُـرّد نمــا، سبـــزه بـــــروی زمیـــن}} | {{ب|اول فصــل بهـــار اســــت مــــه فــروردیـــن| گشتــه زمـــُـرّد نمــا، سبـــزه بـــــروی زمیـــن}} | ||
سطر ۴۶: | سطر ۴۷: | ||
[[رده:مدفونین در تخت فولاد]] | [[رده:مدفونین در تخت فولاد]] | ||
[[رده:علمای قرن 14]] | [[رده:علمای قرن 14]] | ||
[[رده:شعرا]] |
نسخهٔ ۲ آذر ۱۴۰۱، ساعت ۲۱:۵۳
دکتر علی اکبر احتشامی فرزند اسدالله بیگ، از فضلاء و ادبای قرن چهاردهم هجری است.
زندگی نامه
دکتر علی اکبر احتشامی، فرزند اسدالله بیگ در تاریخ 18 شعبان سال 1291ق در شهر شیراز به دنیا آمد.
خاندان
پدرش پس از کسب تحصیلات مقدماتی، به شغل نظامیگری در دستگاه حسام السلطنه، والی فارس و فرزندان و بستگان وی پرداخت. مادرش نیز دختر یکی از رجال سیاسی برجسته عصر قاجار بود.همسرش قدسیه احتشامی نیز از شعرای آن عهد بوده است.خاندانش از خانواده های قدیم خوراسکان بودند. عاقبت به اصفهان آمده و در خوراسکان ساکن شد.[۱]
تحصیلات
علی اکبر با نظارت و سخت گیری پدر [۲]علوم ابتدایی و قرآن را نزد افراد محلّی آموخت و سپس در مدرسه کاسه گران مقدمات علوم دینی را فرا گرفت. در اوایل جوانی به خدمت در دستگاه ظل السلطان پرداخت. پس از چند سال خدمت، دستگاه دولتی را رها نمود و با پشتکار خویش مدرک دندانسازی را از وزارت فرهنگ و صنایع مستظرفه دریافت نمود و به شغل دندانسازی پرداخت.
صاحب عنوان پس از طی دروس مقدماتی به مدرسه کاسه گران رفته و ادامه تحصیل داد و در اوایل جوانی به خدمت ظل السلطان درآمد. چندی بعد از آن کار کناره گرفت و دندان پزشکی آموخت و از وزارت فرهنگ و صنایع مستظرفه مدرک دریافت کرد. او گاهی شعر می سرود.
این شعر از اوست:
اوّل فصل بهار است مه فروردین | گشته زمرّدنما، سبزه به روی زمین | |
قطره باران ز شب، در اوّل آفتاب | ز باد موج آورد، به سبزه گندمین | |
ز احتشامی نشان، اگر ز حشمت دهی | این سخن نظم او، توصیه تا واپسین | |
ز عمر باقی تو را، اگر دو روزی بود | به شادمانی گرای، مباش اندوهگین |
نامبرده دارای طبع شعر نیز بوده، در سرودن انواع شعر طبع توانایی داشت؛ چنانکه در غزلی با عنوان «طرف چمن » ضمن توصیف بهار، شعر خود را این گونه آغاز می کند و به پایان می برد:[۳]
اول فصــل بهـــار اســــت مــــه فــروردیـــن | گشتــه زمـــُـرّد نمــا، سبـــزه بـــــروی زمیـــن | |
قطـــــرة بـــــاران، ز شـــب در اول آفتــــــاب | ز بــــاد مــوج آورد، بـــه سبـــــزة گندمیـــــن | |
ز احتشــــامی نشـــان ، اگـر ز حشـمت دهـــــی | این سخــن نظــم او، توصیـــه تـــا واپسیــــــن | |
ز عمـــر باقـــی تــو را، اگـــر دو روزی بــــود | بشـادمــانـــی گـــــرای، مبــاش اندوهگیـــــن |
وفات
سرانجام دکتر علی اکبر احتشامی در تاریخ 26 بهمن 1331ش در گذشت و در تکیه میرفندرسکی تخت فولاد به خاک سپرده شد.[۴][۵]
پانویس
منبع
- مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگي تفريحي شهرداري اصفهان، ۱۳۸۶.
- مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج۱، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، ۱۳۸۹.