شهید محمد رضا قاصر

من مانده بودم و غم بی خبری از دو جگر گوشه ام ! پسر بزرگم علیرضا مجروح شده بود و از محمدرضا هم خبری نداشتم به صدای درب حیاط را شنیدم، علیرضا بود. پس از بهبود به خانه آمد، خبر برادرش را از او گرفتم، سرش را پایین انداخت. گذشت تا با سبدی از گل های انتظار به استقبالش بروم اما.... بعدها فهمیدم در عملیات والفجر ۸ مجروح شده، در حالی که جسم مجروح او را برای مداوا به پشت جبهه انتقال می دادند خودروی آنها زیر رگبار آتش دشمن قرار می گیرد و محمدرضا به شهادت می رسد. پیکر ناشناس او را به مشهد می برند و گرد حریم قدسی امام هشتم طواف می دهند و از روی شماره تلفن همرزمش که در جیش پیدا می شود، موطن او را شناسایی می کنند. بیست و پنج روز بعد به مبارکه انتقال می یابد و اکنون من هستم و داغ بحران اوکه تنها تسکین جانم، سفر به آرامگاه نورانیش و تلاوت آیه های قرآن بر مزار اوست.