این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «شهید الله داد خداپرست»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(اصلاح لینک)
(اصلاح رده)
سطر ۱۶: سطر ۱۶:
[[رده:شهدای حوزه علمیه اصفهان]]
[[رده:شهدای حوزه علمیه اصفهان]]
[[رده:شهدای طلبه و روحانی (شهرستان فریدونشهر)]]
[[رده:شهدای طلبه و روحانی (شهرستان فریدونشهر)]]
[[رده:شهدای حوزه علمیه امام صادق(ع) اصفهان]]
[[رده:شهدای حوزه علمیه قم]]
[[رده:شهدای حوزه علمیه قم]]
[[رده:شهدای حوزه علمیه امام صادق (ع)]]

نسخهٔ ‏۱۰ مرداد ۱۴۰۱، ساعت ۰۷:۱۲

شهید الله داد خداپرست
الله داد خداپرست.png
زادهٔ۱۳۴۱
روستاى دهور فريدونشهر
درگذشت/شهادت۱۳۶۵/۱۰/۴
ام الرصاص-عمليات كربلاى ۵
مدفنجاويد الاثر
محل تحصیلحوزه علمیه امام صادق(ع)
حوزه علميه قم
والدین
  • حسين على (پدر)

شهید الله داد خداپرست نهم فروردین ۱۳۴۱، در روستای دهسور از توابع شهرستان فریدونشهر چشم به جهان گشود. پدرش حسینعلی، کشاورز بود و مادرش نرگس خاتون نام داشت. تا پایان دوره متوسطه در رشته انسانی درس خواند و دیپلم گرفت سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا سطح (مقدمات) پرداخت. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. چهارم دی ۱۳۶۵، در ام الرصاص عراق به شهادت رسید. پیکرش مدت ها در منطقه بر جا ماند و بیست و هشتم اردیبهشت ۱۳۷۶، پس از تفحص در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپرده شد.[۱]

زندگی نامه

شهيدى روى دست ها تشييع مى شد كه يازده سال ميهمان خاك هاى گرم جنوب بود. اوغواص جزيره ام الرصاص و حماسه آفرين كربلاى۴ بود.صفات اخلاقى اش باعث صفاى روح و لطافت جان بود و برخوردهاى خوب داشت.كارهايش را خوب انجام مى داد، كسى را به زحمت نمى انداخت و… شركت در راهپيمايى ها ودعاى كميل شب هاى جمعه، جمكران، نماز جمعه و… و همه وهمه كه البته مقدمات شهادتش بود، او را پله پله تا ملاقات خدا پيش مى برد.

پايه چهارم حوزه بود كه «طى كتب» را رها كرد و به « كشف حجاب» پرداخت و كتاب جبهه هارا ورق زد. دو نوبت اعزام شد، مدتى هم مسئوليت واحد تعاون را به عهده داشت. تنها دارايى اشكتاب هايش بود كه آن هم وقف مدرسه شد! و چه سبكبارند مردان خدا!

تاريخ شهادتش چهارم دى ماه شصت و پنج و بازگشت پلاك و استخوان هايش با تابوتى سه رنگ ۱۳۷۶/۵/۲۳ بود كه بر روى دستان با كرامت مردم فريدونشهر تشييع شد.[۲]


منابع