این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «ابن شفروه عبیداللّه بن هبه اللّه بن حمزه»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (M.masaeli صفحهٔ عبیداللّه بن هبه اللّه بن حمزه را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به ابن شفروه عبیداللّه بن هبه اللّه بن حمزه منتقل کرد) |
Sab00riyan (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '، اعلام اصفهان،' به '، اعلام اصفهان،') |
||
| سطر ۱۰: | سطر ۱۰: | ||
== وفات == | == وفات == | ||
وی در سال 585 در شیراز وفات یافت.<ref>لباب الالباب، تعلیقات علاّمه قزوینی، صص640 641؛ مجلّه یادگار، شماره ششم و هفتم، بهمن و اسفند 1327، صص114-115؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص127.</ref> <ref>مصلح الدین مهدوی، اعلام | وی در سال 585 در شیراز وفات یافت.<ref>لباب الالباب، تعلیقات علاّمه قزوینی، صص640 641؛ مجلّه یادگار، شماره ششم و هفتم، بهمن و اسفند 1327، صص114-115؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص127.</ref> <ref>مصلح الدین مهدوی، [[اعلام اصفهان]]، ج 1 ، ص182.</ref> | ||
<br /> | <br /> | ||
| سطر ۱۷: | سطر ۱۷: | ||
== منبع == | == منبع == | ||
برگرفته از: مهدوی، مصلح الدین، اعلام | برگرفته از: مهدوی، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگي تفريحي شهرداري اصفهان، ۱۳۸۶. | ||
[[رده:اعلام اصفهان،ج 1]] | [[رده:اعلام اصفهان،ج 1]] | ||
[[رده:تیرماه 1401]] | [[رده:تیرماه 1401]] | ||
نسخهٔ ۲ مرداد ۱۴۰۱، ساعت ۰۹:۲۹
ابوالوفا عبیداللّه بن هبه اللّه بن حمزه معروف به «ابن شفروه» واعظ، ادیب و شاعر دانشمند قرن ششم هجری بوده است.
معرفی
وی در وعظ و خطابه، ملاحت و فصاحت داشته، و در نظم و نثر، نیکوسخن و بلیغ بوده، چند بار در راه حج به بغداد وارد شده، و یک سال نیز در مدرسه ناجیه بغداد وعظ نموده، و ازجمله، ابیاتی فی البداهه در مدح علیّ بن ابی طالب علیه السلام در وعظ خود سروده است.
تولّدش در 534 واقع شده است.
وفات
وی در سال 585 در شیراز وفات یافت.[۱] [۲]
پانویس
- ↑ لباب الالباب، تعلیقات علاّمه قزوینی، صص640 641؛ مجلّه یادگار، شماره ششم و هفتم، بهمن و اسفند 1327، صص114-115؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص127.
- ↑ مصلح الدین مهدوی، اعلام اصفهان، ج 1 ، ص182.
منبع
برگرفته از: مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگي تفريحي شهرداري اصفهان، ۱۳۸۶.