این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «ابن زکریا عبدالله بن محمد اصفهانی»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (M.masaeli صفحهٔ عبداللّه بن محمّد بن زکریا را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به ابن زکریا عبدالله بن محمد اصفهانی منتقل کرد) |
Sab00riyan (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '، اعلام اصفهان،' به '، اعلام اصفهان،') |
||
| سطر ۴: | سطر ۴: | ||
== معرفی == | == معرفی == | ||
از سهل بن بکار، ابوالولید طیالسی، محمّد بن بکیر، اسماعیل بن عمرو بجلی و ابوخالد رملی روایت می کرده، و محمّد بن یحیی بن منده، احمد بن اسحاق، احمد بن ابراهیم بن یوسف و عبداللّه بن محمّد بن جعفر از او روایت می کنند.<ref>ذکر اخبار اصفهان، ج2، ص61؛ الاعلام، ج4، ص261؛ طبقات المحدّثین، ج3، ص143.</ref> <ref>مصلح الدین مهدوی، اعلام | از سهل بن بکار، ابوالولید طیالسی، محمّد بن بکیر، اسماعیل بن عمرو بجلی و ابوخالد رملی روایت می کرده، و محمّد بن یحیی بن منده، احمد بن اسحاق، احمد بن ابراهیم بن یوسف و عبداللّه بن محمّد بن جعفر از او روایت می کنند.<ref>ذکر اخبار اصفهان، ج2، ص61؛ الاعلام، ج4، ص261؛ طبقات المحدّثین، ج3، ص143.</ref> <ref>مصلح الدین مهدوی، [[اعلام اصفهان]]، ج 1 ، ص 170.</ref> | ||
<br /> | <br /> | ||
| سطر ۱۱: | سطر ۱۱: | ||
== منبع == | == منبع == | ||
برگرفته از: مهدوی، مصلح الدین، اعلام | برگرفته از: مهدوی، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگي تفريحي شهرداري اصفهان، ۱۳۸۶. | ||
[[رده:اعلام اصفهان،ج 1]] | [[رده:اعلام اصفهان،ج 1]] | ||
[[رده:تیرماه 1401]] | [[رده:تیرماه 1401]] | ||
نسخهٔ ۲ مرداد ۱۴۰۱، ساعت ۰۹:۰۰
ابومحمّد عبداللّه بن محمّد بن زکریّا بن یحیی بن ابوزکریّا، از محدّثین ثقه و صاحب تصنیفات بوده است.
معرفی
از سهل بن بکار، ابوالولید طیالسی، محمّد بن بکیر، اسماعیل بن عمرو بجلی و ابوخالد رملی روایت می کرده، و محمّد بن یحیی بن منده، احمد بن اسحاق، احمد بن ابراهیم بن یوسف و عبداللّه بن محمّد بن جعفر از او روایت می کنند.[۱] [۲]
پانویس
- ↑ ذکر اخبار اصفهان، ج2، ص61؛ الاعلام، ج4، ص261؛ طبقات المحدّثین، ج3، ص143.
- ↑ مصلح الدین مهدوی، اعلام اصفهان، ج 1 ، ص 170.
منبع
برگرفته از: مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگي تفريحي شهرداري اصفهان، ۱۳۸۶.