این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «شهید رسول کافی»
Sab00riyan (بحث | مشارکت‌ها) جز (جایگزینی متن - 'شاهدان روحانی' به 'شاهدان روحانی') |
Sab00riyan (بحث | مشارکت‌ها) جز (جایگزینی متن - '[[کتاب شاهدان روحانی]]' به 'کتابشاهدان روحانی') |
||
| سطر ۶: | سطر ۶: | ||
بعضى از نزديكانش و از جمله مرحوم آيت الله سيداسماعيل هاشمى (قدس سره) او را تشويق كردند به حوزه علميه برود. سيدرسول كه خود نيز مشتاق كسب معارف و علوم اهل بيت(ع) بود پذيرفت. پيشرفت سريع او در فراگيرى مقدمات، بشارتى در توانايى علمى او براى كسب مدارج عاليه مى گرديد، اما آن روز، روز نشستن و تنها درس خواندن نبود. فرمان امامش، خمينى بزرگ(ره) را به جان خريد. بار اول اعزامش به منطقه كردستان، بار دوم به جبهه هاى جنوب و فرجام كارش شهادت و سعادت در عمليات پيروزمندانه بدر در منطقه جزيره مجنون بود. | بعضى از نزديكانش و از جمله مرحوم آيت الله سيداسماعيل هاشمى (قدس سره) او را تشويق كردند به حوزه علميه برود. سيدرسول كه خود نيز مشتاق كسب معارف و علوم اهل بيت(ع) بود پذيرفت. پيشرفت سريع او در فراگيرى مقدمات، بشارتى در توانايى علمى او براى كسب مدارج عاليه مى گرديد، اما آن روز، روز نشستن و تنها درس خواندن نبود. فرمان امامش، خمينى بزرگ(ره) را به جان خريد. بار اول اعزامش به منطقه كردستان، بار دوم به جبهه هاى جنوب و فرجام كارش شهادت و سعادت در عمليات پيروزمندانه بدر در منطقه جزيره مجنون بود. | ||
اگر بخواهيم از اخلاق و معرفتش هم بگوييم، مهربان بود و گشاده چهره، حسن خلق داشت و جديت در عمل و سماجت در كسب معرفت.<ref> | اگر بخواهيم از اخلاق و معرفتش هم بگوييم، مهربان بود و گشاده چهره، حسن خلق داشت و جديت در عمل و سماجت در كسب معرفت.<ref>کتاب[[شاهدان روحانی]] صفحه ، ۱۴۷</ref> | ||
نسخهٔ ۳۰ تیر ۱۴۰۱، ساعت ۲۱:۳۵
| شهید رسول کافی | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۱۳۴۷ اصفهان |
| درگذشت/شهادت | ۱۳۶۴/۱/۱۵ جزيره مجنون – منطقه عمومى بدر _شرق دجله |
| مدفن | گلستان شهدای اصفهان |
| محل تحصیل | مدرسه علمیه امام صادق (ع) |
| والدین |
|
شهید رسول کافی یکم اردیبهشت ۱۳۴۷ ، درشهرسـتان اصفهان چشم به جهان گشود. پدرش آقا حسین و مادرش محترم نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. سـپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا (سـطح۱) پرداخت. به عنوان بسـیجی در جبهه حضور یافت. فروردین۱۳۶۴ ، درشــرق رود دجلـه عراق بر اثر اصـابت ترکش بـه شــهادت رســید. مزار او در گلســتان شـهدای زادگاهش واقع است.[۱]
زندگی نامه
بعضى از نزديكانش و از جمله مرحوم آيت الله سيداسماعيل هاشمى (قدس سره) او را تشويق كردند به حوزه علميه برود. سيدرسول كه خود نيز مشتاق كسب معارف و علوم اهل بيت(ع) بود پذيرفت. پيشرفت سريع او در فراگيرى مقدمات، بشارتى در توانايى علمى او براى كسب مدارج عاليه مى گرديد، اما آن روز، روز نشستن و تنها درس خواندن نبود. فرمان امامش، خمينى بزرگ(ره) را به جان خريد. بار اول اعزامش به منطقه كردستان، بار دوم به جبهه هاى جنوب و فرجام كارش شهادت و سعادت در عمليات پيروزمندانه بدر در منطقه جزيره مجنون بود. اگر بخواهيم از اخلاق و معرفتش هم بگوييم، مهربان بود و گشاده چهره، حسن خلق داشت و جديت در عمل و سماجت در كسب معرفت.[۲]
منابع
- ↑ کتاب فرهنگ اعلام شهدای روحانی صفحه ، ۵۶۲
- ↑ کتابشاهدان روحانی صفحه ، ۱۴۷